Year: 2009

projecten

Van de living – aflevering twee (die met the minor setback)

Deel 1 hier.

Dus. Ge hebt uzelf een huis gekocht, en ge hebt ook al helemaal in uw hoofd hoe ge de jaren tachtig eruit gaat breken en het huis helemaal van-deze-eeuw gaat maken.
En dan woont ge een maand of zes in uw huis en wat blijkt: het donkerbruin dat (vers bij aankoop waarschijnlijk) op de onderkant van de muren was gezet, wordt op sommige plaatsen een beetje donkerder. Vocht! De horror van elke stadsbewoner!

vocht

Ge vloekt eens luid en dan legt ge u neer bij de feiten en begint te lezen: injecteren, zeggen de experts. Of cementeren. Ge besluit tot allebei. Na het aanvragen van een aantal offertes besluit ge het gewoon zelf te doen, want die 15000 euro, daar wilde ge graag een schoon keuken mee zetten.

Dus ge geeft uw sterke man een boorhamer.
Boorman

bruut geweld

afgekapt

(ja, ik heb ook geholpen, natuurlijk)

Als het plakwerk weg is, dan boort ge om de zoveel centimeter gaten ( meet uw muren. echt. meet ze. ), stopt er een paar liter siliconen in en ge laat alles een maand of zes drogen.

En al

En hoe kiest u?

Ik loop er al maanden over te piekeren, over hoe ik zou stemmen. En sinds vandaag ben ik eruit.

stap 1: europa
Ik stem altijd hetzelfde voor Europa. En altijd een voorkeurstem voor dezelfde meneer, omdat het al jaren een hardwerkende meneer en ik ervan overtuigd ben dat er in het Europees parlement groene stemmen nodig zijn. Dus dat was snel uitgemaakt.

stap 2: eliminatie voor Vlaanderen
In Vlaanderen kan ik niet op mensen stemmen, wegens er zijn weinig mensen die me aanspreken. Partijen dus, en dan begint de eliminatie. Ik stem niet op partijen waarvan ik denk dat ze de kiesdrempel niet halen. Ik stem niet op extreem-rechts, noch extreem-links. Ik stem niet op partijen van roepers en ik stem niet op partijen die te veel één focus hebben: een partij moet een totaalpakket hebben. Blijven over: 4 opties.

stap 3: focuspunt kiezen
Ik heb lang nagedacht over wat ik het belangrijkste vind in een programma. Conclusie: vanalles. En spijtig genoeg zit er in elk programma wel iets dat me niet ligt, en iets dat me heel erg aanstaat. En sommige dingen vind ik goede ideeën, maar vaak heb ik er geen idee van of het haalbaar is. En of ik het volledige plaatje zie.
Ik heb dus het punt gekozen waar ikzelf het meest over weet en wel een gefundeerde mening over heb en dat is onderwijs.

stap 4: programma’s lezen
van de vier overblijvers heb ik het onderdeel “onderwijs” gelezen. Er is er geen enkel bij dat ik zelf zo zou schrijven, maar er zijn er twee die duidelijk nauw aansluiten bij mijn ideeën. En daarvan heb ik er uiteindelijk één gekozen die net iets meer aansluit.

Nu nog de lijst bekijken wie een voorkeursstem krijgt, en we zijn er klaar voor. En u? Bent u er al uit?

regiolect

Taalverrijking.

Mijn lief bedenkt hier nieuwe uitdrukkingen in het Noorden van Spanje. Gisteren bijvoorbeeld, deze, waar ik tien minuten onbedaarlijk mee heb gelachen.
(We zaten aan de kade tapas te doen en de toeristen flaneerden enthousiast voorbij, heulemaal klaar voor een boeiende zaterdagavond: gekapt en gelakt, vol blingbling en aangepaste outfit galore.)

“kijkt jong, die madam haar kabas is veel te klein voor haar commissses”

ik ga dat vanaf nu dagelijks gebruiken, die zin.

moeilijk

Whiiiii.

Kijk, ik geef dat eerlijk toe: het is hier prachtig. Uitzichten uit de boekskes, bergen, azuurblauwe zee, rotsachtig strand, romantische zonsondergangen. Idyllisch en pitoresk. Een mens zou de batterij van zijn kodak dagelijks honderden keren kunnen leegtrekken. En dat Dali-museum: in-druk-wek-kend. Zot en mooi en geïnspireerd en grappig. Cultuur, quoi.

Edoch: op weg naar hier passeerden wij een fabriek voor kermis- en pretparkbeesten. En gisteren zijn we dan eens een half uurke rondgereden om dat allemaal van dichtbij te bekijken. Als twee kleine kinders. oooooooooh kijk: een grote aap. en ook wel: een treintje! een treintje!

Het hoogtepunt van de dag, zonder twijfel. En op de terugweg bedacht ik dat er binnen een jaar of vijftien een handvol pubers fel met hun ogen gaan draaien als we zo’n dingen willen doen.

(more…)

Ja!

Blue Note 70.

In de Fnac kunt u momenteel “The Best of 70 years Blue Note”. Negen euro slechts voor een verzameling van het schoonste dat het meest legendarische jazz-label ever sinds 1939 heeft uitgebracht. Een dubbelcd dan nog.

Waarom ik dit vermeld? Er zijn vaak mensen die vragen: ik weet niet goed waar beginnen met jazz, zeg eens wat ik moet kopen als ik daar het één en ander van wil horen? Meestal antwoord ik dan: Kind of Blue. Deze maand zou ik echter deze plaat antwoorden. Aanrader!