Ik heb een talent voor kleine ergernissen, u weet dat ondertussen. Dit weblog heeft er zelfs een speciale rubriek voor. Het is des mensen, troost ik mezelf, als ik me weer eens zit op te fokken over een onbenulligheid.

Zoals. Sinds de restyling van het De Morgen Magazine, dat al jaren een vast ingrediënt is van het weekendontbijt hier ten huize, schreeuwt mijn hoofd op zowat elke bladzijde keihard: WAAROM IN GODSNAAM. En ik kan al niet tegen lawaai, zo vroeg ‘s morgens.

Het zit zo. In magazines en tijdschriften is het behoorlijk courant dat een artikel start met een kapitaal, u weet wel: zo’n letter die groot wordt gedrukt over verschillende regelhoogtes. Ik vind dat proper en als het in een mooi lettertype is, dan maakt het een tekst aantrekkelijker. Het hoeft niet, maar als het er is stoort het geenszins. Wat wel stoort is dat ze bij DMM nu hetzelfde doen met de laatste letter van een artikel. Het spijt me: dat is gewoon onnozel. Niet alleen komt het de leesbaarheid niet ten goede, het ziet er ook niet uit. En het is verwarrend voor mensen die nog niet goed wakker zijn. Waarschijnlijk heeft één of andere graficus op een te lange avond na te veel glazen goedkope wijn de hoofdredacteur kunnen overtuigen dat die kapitaal op het einde een fijne vondst is, en de frivoliteit ten goede komt. En dat het origineel is en geen extra geld kost (aja, want ook het magazine moet besparen, zo leren wij uit de vele publireportages tegenwoordig). Vervloekt, goedkope wijn, want daardoor ben ik nu elke zaterdagochtend helegans opgedraaid van de ergernis.

En jaaaaaa, ik word soms moe van mijn eigen.