Zoals Michel. Het is niet omdat ik in moederschapsverlof ben en thuiszit, dat de wereld niet meer doordringt. Wij noteerden de laatste week:

– Mensen die belangrijk uitspreken als belangruk. Het is rijk aan belang, niet ruk aan belang. Alstublieft.
– Reclamemensen die de sticker “geen reclame” negeren op mijn bus. Ik heb het tegen u, Pitta Sezer.
– Dat de helft van die vrouwen in K2 zoekt K3 twee staartjes in hun haar hebben.
– meisjes ouder dan 12 met twee staartjes. Als ge naar de middelbare school gaat is één rekkerke genoeg, kinderen.
– Dat als ik bij de kleine ben, dat dat evident is want dat is voor uw kind zorgen, en als lief bij de kleine is, omdat ik ergens heen moet, dat dat babysitten heet. HET IS EVENVEEL ZIJN KLEINE ALS DE MIJNE.
– Online banking en dat ge 36 keer een code moet ingeven tijdens zo’n sessie. Op een laptop zonder numeriek klavier.
– Papieren invullen, opsturen en nieuwe papieren in de plaats krijgen die moeten ingevuld worden met zo goed als dezelfde gegevens.
– Bach-bloesems en de suggestie die in mijn kind te gieten.
– De reclamefolders van de colruyt die ge krijgt omdat ge een extra-korting kaart hebt en die ge dus niet kunt opzeggen. Neemt u van mij aan: ik heb het geprobeerd. Meerdere keren.
– Een klassieker: uw kinders “de kids” noemen, uw lief “papa” en uw kleine “zus”. Of “broer” als het een jongen is.
– Kraamverzorgsters die mijn kleine aanspreken met “zus”.
– De illusie dat een smiley een gemene opmerking grappig maakt. Neen, het is nog steeds een gemene opmerking en ge lacht mij gewoon uit achteraf.
– Uberhaupt gebruiken in spreektaal.
– Mensen die ik niet ken die in de GB van de Brugse Poort met hun vuile pollen aan mijn dochter haar kaken komen frutselen.
– Rugpijn en niet naar de osteopaat kunnen omdat ge daar twee dagen moe van gaat zijn. En ge zijt al zo moe, dus extra kan echt niet.
– Vieze trunten bij de bloemenwinkel. I spend my money in your shop, woman.
– Fietsen in verschillende lagen tegen elkaar geparkeerd op de trottoir. Zodat ge met die kinderwagen van die bordure moet en er dan weer op. En ik ben al zo lomp.
– Mensen die ik en x zeggen in plaats van x en ik.
– Mensen die zeggen dat het nooit beter wordt, met dat doorslapen.
– Dat mijn goeiemorgen aan lief tegenwoordig een bleitinge is wegens te moe om goeiemorgen te zeggen.
– Boeken die geleverd worden net als ge die dag naar de GB zijt geweest waar ze geleverd worden, maar ge hadt nog niet naar uw mail gekeken die dag. Boe!

Ik heb geen problemen met een brooodje smos, though. Dus al bij al valt het nog mee.