Vandaag was een beetje gelijk vroeger, toen wij nog jong en zonder veel verplichtingen waren. Toen weekends nog niet propvol praktische zaken zaten en afspraken allerhande. Toen er niet altijd moest gewerkt worden en we geen huis verbouwden.

Vandaag dat was slapen tot half elf, en dan langzaam opstaan. Vandaag was daarna brunchen in café parti en dan naar het SMAK rijden. En daar eindelijk onszelf vergapen aan Carl Dekeyser. Vroeger waren onze zondagen altijd zo, nu weet ik niet meer hoe lang dit geleden was. Het heeft zo zijn voordelen, zo’n legere agenda omwille van het nieuwe gezelschap dat binnenkort komt.