Eens het nieuwe huis een plaats in uw hoofd genesteld heeft, dan begint het afbreken: voor al dat nieuws moet plaats gemaakt worden, dus al dat oude moet eruit.
Het eerste dat eraan moest geloven: een vreselijk grote en ongebruikte schouw, op de plaats waar ondertussen de open keuken staat.
We hebben wel tegeltjes gered met mosterdtaferelen die erin gemetseld zaten, een deel van de geschiedenis van ons huis. Maar al de rest: weg ermee.
Eerst sterke mannen die de bovenkant afgebroken hebben.
En daarna twee zeer stoffige mensen die de binnenkant te lijf gingen.
Het was het begin van de stoffigste periode van mijn leven.