Kijk, ik geef dat eerlijk toe: het is hier prachtig. Uitzichten uit de boekskes, bergen, azuurblauwe zee, rotsachtig strand, romantische zonsondergangen. Idyllisch en pitoresk. Een mens zou de batterij van zijn kodak dagelijks honderden keren kunnen leegtrekken. En dat Dali-museum: in-druk-wek-kend. Zot en mooi en geïnspireerd en grappig. Cultuur, quoi.
Edoch: op weg naar hier passeerden wij een fabriek voor kermis- en pretparkbeesten. En gisteren zijn we dan eens een half uurke rondgereden om dat allemaal van dichtbij te bekijken. Als twee kleine kinders. oooooooooh kijk: een grote aap. en ook wel: een treintje! een treintje!
Het hoogtepunt van de dag, zonder twijfel. En op de terugweg bedacht ik dat er binnen een jaar of vijftien een handvol pubers fel met hun ogen gaan draaien als we zo’n dingen willen doen.