De bezigheid van deze middag: de kleerkast uitsorteren. De dingen die ik twijfelend bekijk in een zak voor de kringloopwinkel (note to self: MORGEN naar de kringloopwinkel brengen, anders haalt ge de helft weer uit de zak de komende dagen), de dingen die ik momenteel niet aankan wegens uitpuilende buik naar de bovenste rekken verhuisd, de andere dingen netjes opvouwen.

Conclusie van het gebeuren: als ik ooit opnieuw mijn kledingmaat terugkrijg van voorheen, hoef ik in principe nooit meer topjes te kopen. Er liggen er –letterlijk – meer dan honderd in mijn kast.

Let wel: ik zeg “in principe” é. Het is nog afwachten of ik mij aan principes wens te houden.