Month: February 2009

mediagedoe

Te koop: lief.

“Pas op, of ik ga ulder verkopen.” dat zei mijn meme vroeger wel eens tegen mij en mijn aimabele neven S. en T.. Niet dat wij zo stout waren hoor, althans ik — het bijzonder brave meiske — toch niet. Behalve de occasionele brandstichting en af en toe een vlaag van ongehoorzaamheid, waren wij voorbeeldige kinderen, jawel.
Alleszins, ik moest daar aan denken, nu mijn lief te koop staat op ebay. Hoe ik daar niet zelf ben opgekomen, zeg.

En al

Oh boy.

Hij heeft mij een beetje ziek gemaakt, de snoodaard. Met zijn valling en zijn hoesten. En hij is er bovendien ook de oorzaak van dat daar chemicaliënsgewijs weinig aan te doen valt. Boe-hoe!
Over dit alles later ongetwijfeld meer, maar ik voel dat ik onweerstaanbare drang krijg om dingen in rijmvorm te noteren en laten we wel wezen: daar is niemand van gediend.

Een tuk, dan maar. Een tuk.

Ja!

LED-dinges.

Lien heeft vorige week een energiescan van de stad Gent laten doen, een beestig interessant initiatief van onze soms toch wel fantastische stad. Ze heeft er een artikel over geschreven voor Het Project, dat u absoluut moet lezen als u enigszins aan het milieu- en energiegedoe meedoet. Alleszins: ik was er wat van verschoten (dat is geen schoon nederlands, maar wel een schoon woord, dus ha!) en ik laat er binnenkort ook eentje doen, denk ik.
In de commentaren las ik echter nog interessants. Er bestaat zoiets als LED-verlichting vermomd als gloeilamp: warm licht, nog minder verbruik dan een spaarlamp en gaat zo’n tien jaar mee. Iemand die daar ervaring mee heeft? En kan je dat eigenlijk dimmen, zo’n lamp?

Ja!

Award!

Vanavond is er Lunatics Award in de Minard, een tweejaarlijks evenement dat een voorspellende functie heeft over wie er zal geraken, in comedyland. Lees er hier meer over.
Ik ben er altijd bij, op de award, nu al tien jaar lang, bedenk ik net. De eerste keer omdat ik er toevallig aanbeland was. De tweede keer omdat er ondertussen oude vriendschapsbanden weer werden aangehaald. De derde en vierde keer omdat die vriendschapsbanden hadden geleid tot een aantal nieuwe maten en zelfs een kring. De vijfde keer omdat mijn lief de act was na de pauze. En dan nu de zesde keer omdat datzelfde lief moet presenteren, samen met die meneer waarmee hij tegenwoordig presenteert.

Het gaat leuk zijn. Ter Bescherming van de Jeugd speelt na de pauze, en die zijn magistraal. Het is in de Minard in Gent. En er zijn nog kaartjes. Komen! Dan kunt ge samen met mij iets drinken na de voorstelling. Ik een cola en gij wat ge maar wilt.

mediagedoe zot van

Thomas op tv!

Vanavond is kunt u op canvas kijken naar “Alienman Smith”, de show van Thomas Smith. U moet kijken, en wel om volgende redenen:
– Thomas is na mijn fantastische lief absoluut mijn favoriete comedian van het hele vlaanderland.
– er zijn weinig comedians die zulk een verstandige associaties maken als Thomas. En tegelijkertijd zo verontrustend.
– Thomas is de meest onderschatte comedian die ik ken. Hij had al lang beroemd moeten zijn en gouden dvds in ontvangst moeten nemen op de Humo’s pop poll.
– het is een leuke jongen, ook nog.
– voor stevenn en michel: tetten.