Year: 2008

Van een ander

Comedy, dat is een serieuze zaak.

Vandaag kreeg ik, dankzij een attente lezer (*zwaait naar B.*) het immer van chique woorden en schrijfzweet van intelligente mensen doordrenkte Ons Erfdeel in de bus. Gezien mijn verleden als student in de letterachtige toestanden is de publicatie mij niet onbekend, dat spreekt, maar het frappeert me toch nog steeds hoe ernstig het allemaal wel is. Onderbouwd, niet kijkend op een volzin meer of minder. En ernstig dus.

In deze aflevering heeft Liv Laveyne — u weet wel: de juffrouw die ik ooit eens de gothic-chick van de Vlaamse recensiewereld heb genoemd en die dat blijkbaar had gelezen en ik schaamde mij een beetje toen maar gelukkig vond ze het best wel grappig en helemaal niet erg. Ze schrijft dan ook over comedy, dus dat ze niet gespeend is van een gevoel voor humor is evident. *haalt diep adem* Die Liv dus, die heeft een uitstekend artikel gefabriceerd over comedy in Vlaanderen. Volledig en mooi onderbouwd. Ernstige lectuur over grappige mensen en een aanrader, voor de liefhebbers van alle soorten comedies.

Comedy: een nieuwe Vlaamse golf. Een blijspel in drie bedrijven
Liv Laveyne

Het aantal Vlamingen dat de afgelopen jaren in Nederland belangrijke cabaret- en stand-upcomedyprijzen heeft weggekaapt, is aanzienlijk. In dit uitvoerige artikel beschrijft Liv Laveyne hoe dat komt, en welke toekomst de Vlaamse comedywereld voor zich heeft. Zowat alle grote namen uit de Vlaamse comedy- en cabaretwereld komen in deze bijdrage aan bod, van Wim Helsen tot Henk Rijckaert, van Wouter Deprez tot het duo Ter Bescherming van de Jeugd, van Kommil Foo tot Alex Agnew.

Ons Erfdeel kost 15 euro. En ik weet niet waar ge het kunt kopen, maar hier kan men u wel helpen, misschien.

Oh. En schone fotoots ook, trouwens.

Ja!

Ik heb een vakske!

Ik aas er al een paar jaar op, op zo’n eigen postvakje in de hal van onze school. Er zijn er te weinig voor alle collega’s, en tot nog toe had ik enkel een schuif in het vakgroeplokaal en een plastiek bakje bovenop de postvakjeskast. Maar vandaag kreeg ik een mailtje van E., de postvakjeskasterverantwoordelijke.

Heb voor jou nog een groot kastje kunnen vinden; kastje met nummer 122 is voortaan het jouwe – de aangepaste lijst zal spoedig worden uitgehangen; sleuteltje kan je deze week nog afhalen van 10.30u tot 17u

Wahey. Een groot met een heuse sleutel. Als dat geen goed nieuws is.

werk

Ready. Set. Go.

Ik was vorige week al even langs school geweest, om een paar zaken op te pikken, maar vandaag is het officieel weer begonnen. Tweede zit afgenomen. Kop koffie gedronken. Document voorbereid voor morgen. Het nieuwe academiejaar is begonnen, met een verse lading studenten binnen een paar weken, nieuwe stukjes cursus, een boel nieuwe ideeën en vooral een vreselijk boeiende lesopdracht. Voor het eerst een groep thesisstudenten enkel voor mezelf, twee projectgroepen die een semester lang rond diversiteit gaan werken, na een jaar onderbreking opnieuw een stage-opdracht (de laatstejaars, wat het nog leuker maakt. jeej!) en het tweede jaar dat start in ons nieuwe curriculum. Een nieuw project ook, en opnieuw mentorenopleidingen.
De eerstes, dat is nu de tweede keer dat ik ze heb, dus ik kan de boel een beetje fine-tunen dit jaar. Het wordt beestig druk, alweer, maar ik heb er echt zin in. Laat maar komen, dat nieuwe jaar.

Van een ander

Dingen die ik heb geleerd uit de dag allemaal van deze week.

* Kate R. vindt Vlaanderen te min. Haar fans zijn verbolgen.
* Joke VDV — u weet wel: zij die ei zo na verloofd was met die verongelukte voetballer, of er toch tenminste al eens een tong mee had gedraaid — heeft geen nieuw lief. Wat een dubieus weekblad ook moge beweren. Lilith?
* Er bestaat een madam die tegen betaling van een paar stuivers met behulp van een bloemekee contact maakt met een overledene van uw keuze.
* Brigitta C. zou beter wat meer eten.
* Ene Tess G. is gescheiden. Ik weet echt niet wie Tess G. is. Ik heb dat meiske nog nooit gezien.
* De dochter van Margriet H. lijkt sprekend op haar. En ze hebben vastgezeten op de luchthaven. Sommige mensen hebben echt *nooit* geluk.
* Janine B. heeft een beste vriendin. Wereldnieuws, vinden wij hier.
* De kleine van Han S. krijgt voorlopig geen broertje of zusje.

Ongemeen boeiend allemaal. 182 pagina’s lang.

vriendjes

Over een sociale cirkel.

Ik heb het vorige week al gezegd: wij hebben de beste familie en vrienden die een mens zich kan wensen. En ja, ik weet al heel lang dat ge met onze familie en vrienden veel plezier kunt maken. Het zijn stuk voor stuk leutige, lieve, creatieve en fijne exemplaren van het menselijke ras. En we zien elkander allemaal veel te weinig eigenlijk, want het leven is drukdrukdruk. En dat is spijtig. En zolang alles goed gaat, schuift ge die dingen een beetje voor u uit.

Als er dan een moment komt dat de zaken even een beetje minder gaan — de bumpy roads of life, ge kent dat wel — en er dan in een mum van tijd een warm web van smskes, telefoontjes, lieve mails en uitnodigingen wordt geweven, dan beseft ge heel goed wat ge hebt. Liefde, quoi. Het zijn stuk voor stuk engelkes.

Dat zijn zo van die momenten dat een mens niet anders kan dan ootmoedig het hoofd buigen en ongelooflijk dankbaar zijn.

© All Rights Reserved 2021 Theme: Promos Blog by Template Sell.