Die nieuwe tafel, die zal trouwens hoogstwaarschijnlijk gemaakt worden door één van onze getalenteerde maten. Youri Cruypeninck, onthou die naam. Nu nog betaalbaar voor de gewone mens, binnenkort enkel nog te verkrijgen in chique designwinkels.
Goed jong. Er wordt momenteel geplakt, de afspraken voor verwarming, vloeren, loodgieterij enzovoort zijn gemaakt. Het opbouwen is begonnen en we zijn nog steeds content van onze aannemers. Het is natuurlijk ook een tijd van relativeren: eerst kunt ge niet tegen stof, en na een paar weken zijt ge blij als er geen zand in uw bed ligt als ge gaat slapen.
En oh, het valt wel mee. Er zijn zelfs voordelen: in slaap vallen voor televisie en hopla, ge ligt al in uw bed. Alles is heel dichtbij: nauwelijks een paar stappen om een kop koffie te halen.
Maar aan de andere kant: ik kijk zo uit naar de dag dat ik ‘s ochtends opsta en naar beneden ga, door onze nieuwe deur, over onze nieuwe plankenvloer naar onze nieuwe keuken. Om daar een kop koffie te maken, die ik zal opdrinken aan onze nieuwe tafel. Aan de nieuwe ramen, met mijn rug tegen de nieuwe verwarming. That will be so cool, maat.
Dit weekend heb ik een paar keer gedacht: kijk zie, we zijn precies achttien jaar. Vrijdag, bijvoorbeeld, toen we om drie uur nog aan de toog van het — na al die jaar nog steeds — leutigste café van Gent hingen, in het gezelschap dat eigenlijk onveranderd is. Of gisteren, toen we om half vier nog rondhingen op de poolparty in het exotische Lovendegem.
Vandaag echter voelen we ons niet *zo* jong. Ergens deze nacht ben ik van tien jaar jonger naar twintig jaar ouder gegaan, om precies te zijn. Het is genoeg uitgeweest voor een paar weken, denk ik.
– Twijfelt ge soms aan uw relatie?
– ja veel.
– ik denk als ik jullie zie: die mensen leven niet echt samen.
– ja, man en vrouw zijn wij niet.
* voice-over: niets vermoedend werkt ivan verder aan de muur, zich niet bewust van het gesprek dat op dit moment plaatsvindt.*
Woman! Het is televisie en iedereen die u kent, kijkt.
Wohow. Dingske van het swingpaleis van vroeger stookt zichzelf een ongeluk in dat programma van de klusser op VT4. Eerlijk gezegd: als ik zo’n dingen over mijn lief zou zeggen op de lichtbak, ik zou ons huis niet meer binnen mogen. En terecht.
Ten eerste: ze heeft het altijd maar over mijn huis, mijn hal, mijn living, mijn kamer. Terwijl hij daar gelijk ook woont. En dan zo zielig staan doen dat er geen gyproc geplakt wordt. Als ze u dat drie keer tonen kunt ge dat ook, mens. Doe het zelf als het u zo stoort.
Ten tweede: die mens werkt overdag é. Alsof dat allemaal zo gemakkelijk is, dat verbouwen na uw uren. Er zijn twee opties bij een verbouwing: het gaat rap en het kost geld, of ge doet het zelf en het duurt lang. Geen middelweg mogelijk.
Ten derde: al die zogenaamde maten en familieleden die altijd maar zitten af te geven op die mens, ze zouden niet meer in mijn kot komen.
Ten vierde: ik kan de swingpaleizer niet af. Zo de mannen afvallen. Janet.