Year: 2008

Neen!

Well hooray.

Deze ochtend om half zeven ging de wekker, zoals gewoonlijk op maandag. Ik kwam uit mijn bed, dronk een slok water en gilde het uit van de pijn. Koorts genomen, 37,6°. Niet veel, maar te veel voor pas uit bed.
Testing one two gezegd voor de spiegel en tot de conclusie gekomen dat het volume van mijn stem slechts een tiende van het normale was. En dat praten veel pijn doet. Technisch niet te doen om acht uur les te geven.

Vloeken is het dan: mijn schema is druk, dit semester, en de acht uur die ik verlies moet ik inhalen. Studenten hebben recht op al hun lessen. Maar dat betekent ook dat ik een aantal weken nog meer uren ga hebben.
Vloeken ook omdat ik vrijdagavond tot half twee ‘s nachts heb voorbereid, en zaterdag de hele dag en tot half twaalf ‘s avonds. Aan de lessen van vandaag en morgen. Toemme toch.

Ja!

Dure sloebers, die designers.

Vandaag trokken wij gezwind naar Kortrijk, voor Interieur, de tweejaarlijkse hoogmis voor al wie al graag eens een designdingske in huis haalt. En natuurlijk zijn we er ons terdege van bewust dat de meeste zaken daar niet voor onze portemonnee zijn, maar een mens mag al eens dromen zekers?
Van deze tafel bijvoorbeeld, van Walter Knoll. Ware het niet dat ze 3800 euri kostte, ze was al besteld voor in onze living.

Nu denk ik dat ik eens ga informeren bij youri of hij iets soortgelijks kan.

projecten

Dingen die ik mis sinds we verbouwen.

1. Koken. andere dingen dan wok en microwave-zaken. Pasta, dingen voor in de oven, stoofpotjes
2. Ruimte. Als er een verdieping van uw huis wegvalt, dan is alles opeens zo beperkt. Punt drie hangt daarmee samen.
3. Orde. Niks heeft zijn eigen plaats, er zijn geen kasten genoeg om alle spullen in te stoppen. Ik heb geen bureau, want daar staat de frigo en de zetel opgeslagen. Dus ik werk aan de tafel waar we eten.
4. Stilte. Er is altijd gerommel in huis, hoe rustig onze bouwers ook zijn. Gerommel van zeven uur ‘s ochtends
5. Warmte. Het is nog steeds koud in huis, hoewel we in aparte kamers al kunnen verwarmen.

Ja!

Krakers.

Tamme vogels zingen over vrijheid, wilde vogels vliegen.

Dat staat op het huis geschilderd dat gekraakt wordt op weg tussen werk en huis. Elke dag moet ik daar weer om glimlachen.