Day: June 14, 2008

projecten

Mas problemas.

Ik ging meedoen met isku haar fotolog-dag, ik. Maar er waren problemas problemas problemas.

1. ik heb het grootste deel van mijn dag (9h-11.30) en (16-23h) gespendeerd met verbeteren. Ge moet eens proberen daar boeiende foto’s van te nemen, zonder punten en examens te laten zien.
2. andere bezigheid: een afspraak met onze aannemer. En ik durf geen foto’s te nemen van iemand die ik niet goed ken, laat staan dat ik ze nog op internet zou zetten ook.
3. laatste bezigheid: naar de kliniek. ook daar is het een beetje ongehoord om kodakske-zwaai te spelen. En ik ben met andere dingen bezig dan.

En dat was mijn dag, jawel. U heeft dus minstens *drie* foto’s gemist. Pardon.

internet

Online.

Pietel zegt ware dingen. Soms vraag ik mij af of mensen daar niet bij stilstaan, bij die openbaarheid van informatie op veilig aanvoelende plaatsen als facebook. Bij mij gaat alles, maar dan ook alles wat ik op het interweb publiceer langs de grote online-lakmoesproef.

1. Wil ik dat mijn familie dit weet?
2. Wil ik dat mijn vrienden dit weten?
3. Wil ik dat mijn studenten en collega’s dit weten?
4. Wil ik dat dit binnen tien jaar nog over mij kan teruggevonden worden?
5. Zou ik dit tegen een wildvreemde vertellen op café?

Indien op één van deze vragen het antwoord “neen” is, dan gaat het in mijn persoonlijk archief en blijft van het internet. Of dan schrijf ik wat ik wil schrijven in een mail naar een vriend of vriendin.
En dat gaat ver ja: ik vraag de verwijdering van foto’s die ik niet online wil, ik schrijf niet alles wat ik zou willen schrijven, ik voeg sommige mensen niet toe als vriendjes. En soms gaat mijn last.fm zelfs af als ik luister naar iets dat te veel inzicht zou geven in mijn gevoelsleven van dat moment.

werk

Het leven zoals het is: juni.

Gisteren was er een feestje. Het stond al maanden in mijn agenda en le tout gand zou er zijn. Leuke mensen van het project, leuke mensen van daarbuiten: ik had er bijzonder naar uitgekeken. Utopie.

Het was 23h gisterenavond toen lief en ik opkeken van onze stapels examens, elk aan een kant van de livingtafel. Naast examenkopijen is die tafel bezaaid met papiertjes van koekjes, pennen, een kan water, koffiekoppen, glazen, rekenmachines en verbetersleutels. We hebben eens gezucht, onszelf een porto uitgeschonken en hebben buiten op het terras een sigaret gerookt. Daarna zijn we gaan slapen, allebei met een vol hoofd en een leeg lijf. Moegezeten, stram in de rug van de hele dag dezelfde houding.
Het is negen uur zaterdagochtend en ik zit weer achter mijn stapel. Nog een massa te gaan, nog veel koffies nodig om terug alert te worden.

Examens zijn het ergst voor studenten, dat spreekt. Maar echt aangenaam is het voor ons precies ook niet.

© All Rights Reserved 2021 Theme: Promos Blog by Template Sell.