In onze gang staat een multi-kooi, momenteel. Een ingenieus systeem waar we straks eten gaan inleggen en dat we op het plat dak gaan zetten. Als de kater op het eten afkomt, dan valt de kooi dicht en hopla: kater zit gevangen. Alle buren zijn verwittigd, iedereen houdt zijn poezebeesten binnen deze nacht.

Morgen om half negen komt de kattenvanger van Gent dan, om de kooien mee te nemen. Met kater, zo hopen wij. Het beest wordt dan naar Merelbeke gebracht, waar het wordt nagekeken op vuile ziektes en gecastreerd wordt.

Spannend hoor. Duimt u allemaal maar dat hij veel honger heeft, dat beest.

Dikke druppels vallen sinds een paar minuten naar beneden op ons — na de lange droogte — stoffig terras. Ik vind dat persoonlijk bijzonder aangenaam: de geur van regen nadat het warm is geweest is de leukste geur die ik ken.

Alleen dat onweer, daar ben ik doodsbang van.