Secretaresses zijn fantastisch en ik kijk daar echt naar op, want die hebben een gave waar ik geregeld bijzonder heftig naar verlang: organisatietalent. En dan heb ik het niet over een feestje organiseren, want pinten uitdelen en zever verkopen, dat kan ik met mijn ogen dicht, natuurlijk. Maar dat organiseren van het dagelijkse leven: het lukt niet. Hoeveel mapjes en boekjes ik ook aanschaf, alles gaat altijd verloren in de weergaloze chaos die ik mijn leven placht te noemen. Mensen die het wel kunnen: ik buig daar nederig mijn hoofd voor.
Jammergenoeg heb ik een gezel uitgekozen die zo mogelijk nog slordiger is in die zaken dan ik. Mijn masterplan was nochtans een jongeman te huwen die mij zou verlossen van administratieve rompslomp en al die vervelende paperassen met de glimlach zou overnemen. Hij zou een bureau hebben waar alles in mooie mapjes zat, hij zou de rekeningen betalen en premies aanvragen en ondertussen zou ik in de zon zitten en koffie drinken. Strak plan, vond ik. En als ik hem bovendien geheel onverwacht zou vragen naar een uittreksel van december 2004, dan zou hij dat in één beweging boventoveren, zomaar uit één van de mooie mapjes. Zonder twee uur te moeten zoeken.
In plaats daarvan heb ik een man gekozen die zelfs de planten vergeet water te geven en wiens idee van rekeningen betalen is “leg het op ilse haar laptop”. Ik pleit echter heirkracht: meneer is veel te charmant en kan zo mooi gitaar spelen, hoe had ik daar in godsnaam aan kunnen weerstaan?
Bij ons thuis sta ik dus in voor de administratie. Ik heb daar niet voor gekozen, en ik weet eigenlijk niet eens hoe het opeens zover is gekomen. Op één of andere manier heeft hij mij slinks en sluw in die rol geduwd. En nu is het te laat. Hoe erg te laat?
19h vanavond.
Hij komt de living binnen.
“Lief, ik heb u die mail van x doorgestuurd. Kunt gij dat formulier eens invullen, want ik kom er echt niet toe. Merci é, schatje.”
*luchtkus*
Hij vertrekt naar zijn repetitie.
Zo erg te laat.
Ter verduidelijking: het formulier in kwestie was volledig jobgerelateerd. Niks met ons huis te maken, niks met mij vandoen. En ik heb dat dus braaf ingevuld.
Het kan maar beter een schone bloemekee zijn morgen, denk ik dan.
