Ik schrijf dat vanaf nu met een hoofdletter, Het Feest van Het Project^TM. Omdat met een hoofdletter gepast is voor het feest dat het was. Het was dicht bij perfectie, jawel: goede muziek, fijne mensen, veel volk, lekkere frietjes en veel gelachen. En ik weet nu weer hoe klijn eruit ziet, want dat was ik bijna vergeten. (Scandaleus is dat eigenlijk: uw beste vrienden 6 weken gewoon *niet* zien. Drukke periodes op het werk, ze zouden dat moeten verbieden.)

Alleszins: we zijn –zoals we met elkaar hadden afgesproken vooraf– na het feestje rechtstreeks naar huis gegaan. Hoewel lief even de suggestie maakte om nog af te zakken naar de Video, zijn we braaf bij Meester Van Eeckhaut in de auto gestapt en leverde zij ons netjes thuis af. Heel veel pluimen gaan trouwens naar deze zelfde jongedame, want zij was de grote organisator van het feest en de drijvende kracht achter ons allen. You rock, Els.

Vandaag waren er plannen voor een optreden, maar het wordt een film. En in de zetel liggen, pasta eten en recuperen van gisteren. We zijn wij geen drie keer zeven meer, meneer.