Alles van waarde is weerloos
Het meest bekend van de O Space-lamp, maar Luca Nichetto heeft nog leuke dingskes. Zoals deze Hook Boxes, bijvoorbeeld: hangers-met-een-baksken-in-keramiek. Passen uitstekend in de badkamer die ik in mijn hoofd heb…nu enkel nog een Belgische verdeler vinden.
|
You Are: 20% Dog, 80% Cat |
 You are are almost exactly like a cat. You’re intelligent, independent, and set on getting your way. And there’s no way you’re going to fetch a paper for anyone! |
via Josie
Wat een geluk denk ik dan, dat mijn lief zo zot is van katten.
In de ecoshop hebben wij gisteren 10 hertenpootjes gekocht voor in ons nieuwe huis. Vriendin klijn vindt het maar vies, maar ik zeg u: hertenpootjes zijn uitstekende kapstokken.
Nu enkel nog een kop vinden met een mooi gewei voor de sjaals en hoeden. Als u er ergens eentje te koop weet: stuur ons een mailtje!
Hupla, daar is het al terug zie. Uitleg krijgt u nog steeds hier.
Positief verhaal:
Petra trekt de deur van het herenhuis dicht. De wind woelt wild door haar blonde haren, in de verte grommen de onweerswolken. Ze kruipt weg in de bontkraag van haar dikke winterjas en versnelt haar hooggehakte pas in poging de eerste dikke regendruppels voor te blijven. Ook het gebrek aan tijd jaagt haar op want over een kwartier al begint die opera van Puccini. Petra beseft dat maar al te goed en holt nu echt door de stad, die door de regen een zilvergrijze tint heeft gekregen. Ze wil immers de man
die in de foyer van het operagebouw op haar zit te wachten, niet nodeloos irriteren. Een eerste indruk is belangrijk, daar is Petra zich zeer van bewust.
Negatief verhaal:
Petra trekt de deur van het herenhuis dicht. De wind woelt wild door haar blonde haren, in de verte grommen de onweerswolken. Er stopt een rode auto naast haar en de man aan het stuur vraagt naar de dichtsbijzijnde kruidenier. De man doet haar denken aan die beeltenissen van oude staatsmannen. Zo van die mannen met stijve kragen, strak gecoiffeerde haren en licht toegeknepen ogen.
Vanuit haar ooghoek ziet Petra hoe er een boom valt op het huis twintig meter verder. Een gillende peuter loopt de voordeur uit, de straat op, enkel gekleed in een pamper.
Weet u nog, dat ik een tijd geleden heb verkondigd dat wij niet meer naar kringloopwinkels en rommelmarkten zouden gaan omdat we geen plaats meer in huis hadden?
Wel. Dat is nu, wegens een nieuw huis gekocht, vol-le-dig verleden tijd. Deze middag hebben wij gekocht: een pistache-groene fiftieskast in perfecte staat, een fantastische zwarte sjakosj voor mij, een metalen peper-en-zout-vat, een manicureset uit oorlogstijden, een spiegeltje met gouden lijst, een kapstok en een waaier uit iets wat op ivoor lijkt maar ook plastiek kan zijn.
Ik word dus heel gelukkig van zo’n dingen.
