Vandaag beginnen we aan onze ronde langsheen de banken en kredietverleners. Geef ons geld, we zullen het binnen een jaar of twintig wel ne keer weergeven.
Spannend en al!
Na Ex-Drummer.
Ik ben er een beetje stil van geworden. Ik ben niet rap geschokt, maar mijn maag is toch een paar keer omgekeerd deze avond. Vreemde film, ervan genoten hebben is niet de uitdrukking, maar het raakt alleszins wel. Misschien komt het omdat ik moeilijk afstand kan nemen van films en daar altijd volledig in opga. En dan is ex-drummer bij momenten hartverscheurend (dat kiendjen, manmanman) en vooral keihard. Er zijn een aantal zeer grappige stukken, en op bepaalde momenten is de film bijzonder origineel in beeld gebracht.
Minpunten: de hoofdrolmeneer heeft me niet overtuigd in zijn acteergedoe. En het mocht bij momenten allemaal wat minder expliciet voor mij persoonlijk.
Maar het is, in my humble opinion, wel een film zoals Brusselmans schrijft.
Straks gaan we naar Ex-drummer kijken in de cinema. Dat hadden we eigenlijk al veel langer moeten doen, maar oehoehoehdrukdrukdrukmanmanman. Ik denk dat ik het
(a) wijs ga vinden
(b) raar ga vinden om gunter zo op een groot scherm te zien
(c) vreemd ga vinden om barbara-van-bubbelisaus verkracht te zien worden.
Zo. Qua volledig nutteloze post kan dit tellen, niet? Als het een excuus mag wezen: ik ben volop bezig mijn verantwoordelijkheid als titularis van een vak te nemen en dus punten aan het ingeven. bitchin work, zeg ik u.
Vanmiddag na het opstaan hebben we in de Mac Drive eten gehaald en hebben dat meegenomen naar ons nieuwe huis. Op de eerste verdieping, in wat binnen een paar maand onze slaapkamer zal worden, hebben we op het vasttapijt een Mac Donalds-picnic gehouden.
Terwijl we daar zo zaten, in de waterachtige lentezon, voelde het voor het eerst heel erg als thuis.
Ik ben al helemaal droevig dat we morgen de sleutel weer moeten afgeven voor een paar maand.
Deze middag goed nieuws op het werk-front van lief. Deze namiddag, voor de tigste keer de laatste weken, slecht nieuws bij mij. Het was nogal een rollercoaster van emoties en ik ben er bekaf van.
Gelukkig mag ik nu naar Het Café, aan de gasmeterlaan, om hapjes-leider te spelen op een meute souschefs. Vanavond is immers het Gentblogt-feestje. U komt toch ook?