Year: 2007

En al

Things.

Waarover zal ik eens schrijven op mijn weblog vandaag, zo dacht ik daarnet. Ik heb namelijk een stapel notities in mijn boekskes, zoals altijd, en er zit wel redelijk wat bij dat voor openbare publicatie is. Zoals over hoe ik vandaag opeens veel meer dames met een hoofddoek op school zag dan normaal, en hoe ik me afvraag of er een verband is met de recente ontwikkeling.

Of over hoe meisjes soms meer rimpels hebben dan mij, hoewel ze gelijk 8 jaar jonger zijn. En dat schmink niet zo goed is voor een vel, blijkbaar. Plamuur ook niet overigens, dat hebben we proefondervindelijk vastgesteld.

Of over hoe truffel-olie kopen een fantastische investering is voor iedereen die graag kookt en vooral als je er dan ook nog eens oesterzwammen en blauwe kaas bijgooit.

Of over hoe het werk te veel geworden is en ik het gevoel heb dat ik verzuip en het leven me voorbij raast de laatste tijd. December-dipje, zo doet de kalender vermoeden, maar ik heb vandaag oprecht overwogen terug te keren naar de privé.

Ik heb ook met een belspeldame gepraat vandaag, en morgen wordt er betoogd tegen de plannen voor het hoger onderwijs. En er is een mooie film op Canvas, vanavond. En Vitalski doet toch niet mee morgenavond.

Things, things, things. Maar het enige wat ik wil nu is een bad.

vriendjes

Een jaar.

Het gaat mij niet, de laatste dagen. Moe, veel pijn en vooral: een zwaar gemoed. De avonden zijn te donker, de dagen te koud. En ik kan dan niet anders dan constant aan vorig jaar denken. Vorig jaar zaten we op de cameretten-rollercoaster enerzijds, met heel veel vreugde en emoties en plezier. En was het aan de andere kant ook een tijd van vreselijk veel onzekerheid en verdriet.

W. die plots niet meer wakker werd na een routine-operatie. Ongeloof vooral, machteloosheid. En verdriet. Niet alleen eigen verdriet, maar ook en vooral dat van veel mensen die al zoveel jaren dicht bij mij staan. Als ik mijn ogen sluit, zie ik telkens de gezichten van zijn maten, zijn lief, zijn ouders op de begrafenis. Mijn hart breekt nog elke keer opnieuw.

Volgende dinsdag is het een jaar dat hij er niet meer is.