Alles van waarde is weerloos
Het schijnt dat ik cryptisch ben. Babies, you ain’t seen nothing yet. Dit bijvoorbeeld.
Tony is hier. Beneden een verdiep lager dan waar ik zit te werken. Als Tony er is, dan is er altijd een stemming van plannenmakerij in huis. En dan maak ik eten in grote kommen voor hongerige magen. Tony in huis, ik zou het iedereen aanraden.
Vanavond ga ik kwissen. Eigenlijk ben ik nog een beetje ziek. Of nog redelijks niet in mijnen haak.
Maar vriend S., die sinds kort ook meeleest op dit weblog, poneerde de stelling die vorige week op nummer twee eindigde in mijn interne lijst van “stellingen waarom ik hard heb moeten lachen” (*).
Ziek ziek. Als ze kan bloggen, kan ze kwissen ook.
Bij deze onderneem ik dus een poging. Edoch: als de koorts terugkomt, of ik weet het antwoord niet op vragen over KnuffelrockCDs uit de jaren 90, dan kom ik terug naar huis. Nah.
(*) Op nummer één eindigde een stelling op googltalk van een zekere weblogger die niet bij naam zal genoemd worden, maar wiens vrouw een kind verwacht ergens rond 7 september.
vanavond naar trefpunt
tenzij mijn drachtige protesteert
De inkom heeft u al gekregen. Next up: mijn bureau.
Alles blijft, behalve de gordijnen (giejuw gordijnen) en het lelijke roze papier aan de muren. Ik overweeg iets grijs in combinatie met mosterd. Maar daar ben ik dus nog niet uit.
De internet- en telefoon komt hier binnen, en dat is nu een rommeltje van losliggende kabels. Daar moet dus iets proper rond gemaakt worden. En misschien ook eens kijken voor een elegante oplossing wat betreft blootliggende verwarminsgbuizen.
