Year: 2007

En al internet

‘t is groen.

nen kikker. En de rest natuurlijk…Buffie gooit een eco-stokje, waarin ze vraagt naar dingen die wij doen voor het milieu en dingen die beter kunnen.

Eerst en vooral: waar we wonen lijkt me veruit onze belangrijkste bijdrage voor het milieu.
Wij wonen namelijk in de stad én dichtbij ons werk. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat in de stad wonen goed is voor het milieu: je hebt minder verplaatsingen nodig voor boodschappen en hobby’s dus veroorzaak je minder luchtvervuiling en ben je minder belastend voor je omgeving. Hetzelfde geldt voor in de buurt van je werk wonen: hoe dichter, hoe beter lijkt me.
Daarnaast wonen we in een rijhuis, wat een stuk scheelt in energieverbruik en wonen mensen in de stad traditioneel op een kleinere oppervlakte dan “op de buiten”. Blijft over in de rest van Vlaanderen: meer onbebouwde plek voor groen. Hoera!

Punt twee is ons huis en hoe dat is gebouwd. Het huis waar dat we momenteel huren is gerenoveerd volgens de regels van de kunst: zuinige ketels, centrale verwarming met thermostatische kranen, een regenput, alles netjes geïsoleerd en met dubbel glas. Ook in ons nieuwe huis plannen we dat door te trekken. De eerste verbouwing die we gaan uitvoeren is isolatie van het dak en optimalisering van de ketels enzo.

Punt drie zijn de kleine dingen die we proberen te doen.
Zo kopen we bijvoorbeeld ongeveer al onze meubels tweedehands. Ook elektro-toestellen. Het is zo dat we dat ook mooi vinden, maar het heeft heel veel met een bewustzijn te maken dat mensen te veel weggooien.
Wassen en toilet doorspoelen gebeurt bij ons met regenwater. En ja, onze kleren zijn daar even proper van.
We hebben een droogkas maar gebruiken die misschien drie keer per jaar.
We doen onze boodschappen in de colruyt: stukken minder verpakkingen (en het is daar natuurlijk ook goedkoop).
Er wordt bij ons enkel verwarmd op de plaatsen waar we op dat moment zitten en de deuren van die kamer blijven dan gesloten. Ik verwarm zelf meestal niet zoveel, trek eerder een warme trui aan en leg een deken over mij. Lief is iets kouwelijker van aard.
We hebben een timer in de gang, zodat het licht niet blijft branden.
En natuurlijk wordt alle afval consequent gesorteerd, tot op het neurotische af. Momenteel hebben we geen groenbak wegens niet mogelijk, maar in het nieuwe huis komt die er wel als dat kan.
Behalve voor het werk gebruik ik de auto zelden.

We doen nog dingen, veronderstel ik, maar dit is waar ik zo direct opkom.

Verder ben ik natuurlijk ook soms helemaal niet flink.
We hebben een vaatwasmachine en ik weet dat dat heel veel energie verbruikt. We laden ze helemaal vol hoor, maar toch. En ik ga ook bijna altijd met de auto naar het werk, tenzij het echt ongetwijfeld mooi weer is. Ik sus mezelf met het argument dat doornat van de regen staan lesgeven bweurk is en ik moet ook veel sleuren (taken, mappen, cursussen, documenten, laptop), maar als ik helemaal eerlijk ben is dat niks wat een paar goede fietstassen en een regenpak niet zou kunnen oplossen.

Dit gezegd zijnde.
Stevenn, pietel en lilith: vangen die handel.

Ja! projecten

Trap.

Daarjuist heb ik een twintigtal keer een ladder opgeklommen en afgedaald, met een microfoon onder mijn voeten.

The things we do for love.

Ja!

Ik ben een computerwizard.

Neen, niet omdat ik in een zeker top twintig tot mijn grote verbazing wordt word genoemd *kijkt beschuldigend naar bloggerke blog, de vermoedelijke schuldige van de nominatie in kwestie* maar wel omdat ik de afgelopen dagen toch wel een paar huis-tuin-en-keuken-computer-heldendaden heb begaan, inderdaad.

Eerst was er het draadloos netwerk bij vriend M. thuis, dat ik gezwind heb geïnstalleerd en beveiligd, hoewel het eerst niet wilde werken (heeft dat eigenlijk ooit bij iemand meteen gewerkt, zo’n WIFI-dink?). Croissants, koffie en een goed muziekske halen ongekende krachten in mij boven, zo blijkt.
Gisteren dan was er het overzetten van allerlei grote files van een zekere youtube-opname van mijn pc naar de mac van Y., die instaat voor de montage van de filmpjes. Via een router. Van pc naar Mac. Het schijnt dat dat moeilijk is, maar met een glas rode wijn en een fantastisch hulplijn bij de telefonische hand: stukske cake maat.
Ik heb ook een domeinnaam geregistreerd, en de mensen van de registratie de juiste nameservers doorgegeven, hoewel ik niet weet wat nameservers zijn.
Vandaag tot slot, ben ik er -na een aantal summiere instructies van voorgenoemd bloggerke blog – in geslaagd om in photoshop een header te maken met schoon afgeronde hoekjes. Very 2.0 is dat.

*Maakt een V-teken*