Year: 2007

Ja! vriendjes

Hoera voor Hans!

Gisteren ging ik naar -zoals dat in kringen van mensen die die terminologie hanteren heet- de vernissage van Ladykiller Dekeyser zijn expo en boek.
Zoals op Het Project te lezen valt:

Vandaag is de laatste dag dat u naar Brussel moet trekken om het werk van Hans Dekeyser aan de muur te zien hangen. Gisterenavond werd in de voormalig UCO-spinnerij Jules de Hemptinne het boek “Gent/Rabot. De teloorgang van de textielnijverheid.” voorgesteld, waarin een reeks foto’s van Hans Dekeyser werden opgenomen.

Die foto’s worden -samen met een aantal projecties– tentoongesteld in de spinnerij aan de Kolveniersgang.

Rabotbeelden kadert in het project Memory On/Off. De projecties en tentoonstelling zijn toegankelijk van zaterdag 31 maart tot en met zaterdag 7 april van 14 tot 18 uur (gesloten op maandag). De toegang is gratis.

De Flickr-set is hier te vinden. De moeite!

Ja!

Hoe wijs is dat nu niet maat.

In de bio-planet, net om de hoek van ons nieuwe huis, kan je een heleboel biologische geteelde toestanden kopen en ook bio-brood. Eén van die bio-broden heet “drielingbrood” en is gemaakt uit drie verschillende soorten deeg: een spekkeldeeg, een deeg met zaadjes en een gladde deeg. In één brood.
Ik vind dat dus wijs: ieder sneetje brood is een avontuur op zich.

(En voor u het vraagt: ja, dit inderdaad het boeiendste dat over mijn leven te melden valt momenteel.)

Neen! projecten

Drie kwartier.

Ons nieuwe huis, dat is daar koud en donker, wist u dat? Als ge dan daar drie kwartier wacht op iemand die komt kijken ivm. een offerte en dan blijkt die mens al een hele tijd geleden gebeld te hebben om te zeggen dat hij er niet zou geraken maar uw wederhelft heeft de telefoon niet gehoord, dan zijt ge niet content.

Als vriend D. dan cynisch opmerkt: “welkom in verbouwingsland”, dan ben ik persoonlijk gereed om geweld te plegen.

Ja!

Lente.

Het is lente in mijn stad. Deze ochtend opgestaan met het kwetteren van de vogels en na een stagebezoek en lesgeven naar de in de stralende zon badende Bijloke getrokken voor de persconferentie van het mij zeer genegen festival. Allez, eigenlijk was de persconferentie al uren gedaan en was ik nauwelijks op tijd voor het achteraf-socializen.
De fotograaf nam foto’s van jongedames in het raam, (terwijl de andere fotograaf blijkbaar elders op de site rondzwierf…) en alle aanwezigen waren ietwat uitgelaten na een blijkbaar geslaagde conferentie. Fijn was dat.

Thuisgekomen, een tukje gedaan op het dakterras, en daarna een beetje door de stad gezworven, op zoek naar eten. Mensen tegengekomen die ik vaak zie, mensen tegengekomen die ik veel te weinig zie. Een etentje, een brownie en een muntthee later is het nog steeds niet donker.

Zomeruur: i love it.