Year: 2007

Ja!

Sommige dingen zitten er van kleinsaf in.

Gisteren was ik in de grote slaapkamer linoleum aan het afsteken, toen lief mij riep. Mijn papa, die beneden aan het behang bezig was, had mij efkes nodig. Ik wandel de trap af en in onze hal zie ik mijn breed grijnzende vader en dit:

Spandoek

Blijkbaar zat het spandoek in de doos met behangvodden die ergens op de zolder van mijn ouderlijke huis stond, en toen papa iets zocht om de parket mee te beschermen, was het opgedoken.
Ik vermoed dat het dateert van rond de eerste zwarte zondag, nu bijna dertien jaar geleden. De tijd van de Nie Wieder Faschismus, de grote scholierenbetogingen en het zeventig punten programma, dat niks aan de verbeelding overliet.

Dat linkse rat-gedoe zat er al redelijks vroeg in, zo blijkt. *maakt vuist*

(Ja, we zijn wel degelijk ook goed opgeschoten, met hulp van de zeer vaardige handen van papa, mama en mijn tante en nonkel. Een volledig verslag volgt na het weekend.)

werk

Eerste.

Morgen heb ik mijn eerste examen van deze examenperiode, en zoals altijd heb ik een beetje stress. Voor de mensen die zich afvragen waarom: omdat ik wil dat het in orde is, verdorie.

Ik neem deze periode uitsluitend mondeling af, en dat betekent heel erg voorbereid zijn en opperste concentratie. Ik probeer zo weinig mogelijk aan het toeval over te laten: net nog eens al mijn fiches gelezen (zijn de vragen wel duidelijk?), de computerbestanden gecontroleerd (kan alles geopend worden? klopt het allemaal?) en de lijsten met punten voor permanente evaluatie overlopen.

Ook morgen wordt alles zo afgelijnd mogelijk gedaan. Zo is er van elke vraag een verbeterfiche, met daarop alles wat ik wil horen of zien en hoeveel punten elk element waard is. Ooit ben ik namelijk zelf naar een feedback geweest van een mondeling waar de prof zei: ja juffrouw, hoe kan ik dat nu nog weten wat er precies zo fout was aan uw antwoord, het is vier weken en tweehonderd studenten geleden. En dat was echt wel behoorlijk bleh, weetwel.

Maar goed. Ik ben er dus klaar voor. Let the games begin.

projecten

Progressie.

Weet u nog, mijn bureau? Die zouden we in de allereerste fase van onze opfrissingswerken onder handen neem. Efkes het papier van de muren, laagje verf erover, schone sticker erop en hopla klaar.
Hm. Niet dus. Toen we vorige weekend begonnen met papier aftrekken bleek er onder het gewone papier een ultradunne onderlaag van het vorige behang te zitten die nogal persistent bleef zitten op de muur. Stoommachines, behangafweker, het mocht niet baten. Het enige dat eraan te doen bleek was met een mes afsteken. Centimeter voor centimer.

Mijn bureau bureau tijdens

Onder die witte plastiekachtige laag zit dan een laag met hier en daar een beetje krantenpapier waarvan ik vermoed dat men ze met superglue heeft vastgemaakt. Het krantenpapier laat gelukkig wel los na uitvoerig stomen.
(Het zijn Franse gazetten, trouwens. fukkin bourgois bricoleurs.)

bijna gedaan!

Maar goed: het wit gedoe is er overal af. De kranten ben ik drie kwart gevorderd. Lief is onderwijl bezig met plamuren op de plekken die al in orde zijn. En zaterdag komt mijn papa vliesbehang tegen de muren plakken.

En dan é maat. Beetje schilderen. Boekenkast op maat. Interieurstickerken plakken.

projecten

Gentse Feesten: ze komen eraan.

Dit is een oproep voor de mensen van Gent. En bij uitbreiding voor al wie het plan heeft opgevat om Gent enige dagen onveilig te maken, tijdens de Gentse Feesten…

We beginnen op Het Project met ons grote Gentse Feesten-offensief en daarvoor zijn we -net als vorig jaar- op zoek naar mensen die ons tijdens de Feesten willen versterken. Als fotograaf, als schrijver…iedereen is welgekomen. Er is heel veel te doen, dus we hebben een groot team nodig weetwel.

Je engagement gaat zover als je zelf wilt: je schrijft 1 of honderd artikels, maakt niet uit. Geef een gil in de commentaren!