Alles van waarde is weerloos
Examens allemaal afgenomen – check
Punten allemaal ingediend – check
Blauwe muur 1 geschilderd – check
Nu snel een douche en dan werken van de Gentse Feesten op Het Project, want morgen is het van vergadering en straks krijg ik onder mijn voeten van de voorzitter.
We zijn aan het schilderen, jawel. Sinds dit weekend om precies te zijn. En als alles een beetje meezit kan ik volgende week foto’s tonen van een afgewerkt bureau.
Gisteren kwamen Joke en Tom langs, aangezien ze toch in de buurt waren nadat ze huizenkijker hadden gedaan in wat misschien wel hun nieuwe woonst wordt. Joke had het huis nog niet gezien en kreeg dus een volledige rondleiding. De beginnende schilderwerken ontlokten de juffrouw echter de opmerking:
Het is wel een onconventionele kleurkeuze.
De filantroop in mij zou zeggen dat ze het origineel vond. Spijtig voor haar dat mijn innerlijke misantroop al jaren veel bodrams eet en er dus kloek opstaat, tegenwoordig. Waardoor ik dus concludeerde dat ze het niet mooi vond. Of op zijn hoogst raar.
Het was precies weer gelijk die keer dat ze mijn vriendin gemiddeld noemde. Tsk.
Daarnet naar het nieuwe huis geweest, voor een keer alleen, want lief heeft zowat een triljoen examens te verbeteren deze week. Bij het vertrek ben ik vier keer moeten terugkeren: één keer om te kijken of ik de achterdeur op slot had gedaan en 3 (drie!) keer om na te kijken of de elektriciteit uitgeschakeld was.
Een mens zou gelijk denken dat ge na één keer gerust zijt, maar ho maar. Ik word soms ongelooflijk moe van mijn eigen jong.
Mijn wederhelft speelt op de Gentse Feesten zijn “Loebas” na lange tijd eindelijk nog een keer in het Gentse. Op zaterdag 21 juli in de Torrepoort (tussen de poel en pole pole) om precies te zijn. En bij deze maak ik dus even schaamteloos reclame. Dat mag, want het is mijn lief. Ha!
Kaartjes kosten slechts 9 euro en zijn te bestellen bij het uitbureau, meer bepaald op deze link.
Breng uw maten mee.
Dit is de eerste dag van de laatste examenweek en ik bedacht net dat de studenten eigenlijk al heel veel geluk hebben gehad in deze blokperiode. Ik herinner mij jaren dat ik zat te studeren met naast mij een op volle kracht draaiende ventilator, terwijl buiten op straat kindjes speelden in de stralende zon. Rot was dat.
Maar alla. Het mag dan eens zomer worden nu, niet?