Deze middag met mijn lief weest lunchen en daarna een snel tripje naar de Bilbo gemaakt. Vijftien minuten later stonden we buiten met een beetje nieuw luistervoer:

* Babyshambles – Shotters Nation. Ok, Pete is een gigantische dopehead, maar die gasten kunnen echt wel muziekskes spelen. En ik zit al maanden heel luid mee te zingen in de auto met Deliverance.
* Rufus Wrainwright – Want One. Om bij te werken is dat nodig, somtijds.
* Sebadoh – The Freed Man. Omdat Sebadoh vroeger één van mijn favoriete groepkes was. En dat is puur jeugdsentiment dus. Maar wel bitchin goed jeugdsentiment, natuurlijk. Er staan 52 liedjes op, waarvan maar vijf die langer dan 2 minuten duren.
* Goose – Bring it on. Support your local heroes, het is een motto bij ons thuis. Weinig groepkes van hier die wij niet in huis hebben. Zelfs de nieuwe Sarah Bettens, maar dat was niet vrijwillig.
* The White Stripes – Icky Thump. Eigenlijk zou iedereen alles van de white stripes in huis moeten hebben. Vandaar.
* Gossip – Standing in the way of control . Omdat mijn lief zei dat ik dat wijs ging vinden. het kan ook zijn dat hij hem gewoon zelf wilde.
* The Cribs – Men’s needs, woman’s needs, whatever. Men’s needs is alvast een wijs liedje en ik ben benieuwd naar de rest.

We kunnen er weer efkes tegen aan, zie.

Update: Editors! ik was vergeten dat we ook een Editors-cd gekocht hadden. Silly me.

Daarnet in slecht gecoverde versie op de lichtbak, maar dit heb ik dus altijd een fantastisch nummer gevonden. Het refrein noopt mij to luid meezingen, jawel.
/duikt beschaamd weg.