Alles van waarde is weerloos
Vriend Ketnet en zijn vrouwtje K. hebben gisteren een baby gekregen, iets te vroeg, maar alles is ok zo zei de sms. En ik dacht eerst: een jongen, maar het is een meisje, zo blijkt. Ik was niet de enige die verkeerd was, geloof ik.
Alleszins:
Proficiat K. en K.! En welkom, Rhune!
Mwoehaha. De titel is een grove misleiding, jawel. Ik voel me tachtig, deze ochtend. Gisteren tot half vier in de Limonada gezeten, alwaar het jong volk uitgaat voor gemixte drankjes. Het was werkgerelateerd, dat spreekt voor zich, want ik beschouw het als mijn opdracht om af en toe eens een nacht door te zakken met mijn studenten. Vinger aan de pols van de jeugd en al dat soort dingen. Maar het is bij deze dus weer bewezen dat ik dat eigenlijk niet meer kan. Waarschijnlijk liggen zij nu allemaal in hun bed, te recuperen. De oneerlijkheid van het volwassen leven: alhier moeten er lessen voorbereid worden en gyprocnaden geplamuurd.
*zucht*
Vijf minuten VTM-nieuws gezien, daarnet. Twee punten kwamen in die tijdspanne aan bod.
Uno: Eddy Wally heeft in Miami Sharon Stone ontmoet en ze was vriendelijk.
Dos: Prins Laurent verliet deze middag in kamerjas het koninklijk paleis.
Ik dacht eerst aan een erreur van mijnentwege, maar neen hoor. Tenzij Danny Verstraeten plots de Rode Loper is gaan presenteren en niemand mij iets verteld heeft.
Aan de andere kant: waarom zouden ze ook?
Vorig jaar was ik genomineerd voor “Blog van het Jaar”, u weet wel, die award van Clickx. Ik wilde dat toen niet, om verschillende redenen, waarvan de belangrijkste was dat ik ongelooflijk beledigd was dat Het Project niet genomineerd was. Echt, kwaad dat ik was, ge hebt daar geen gedacht van. Dit jaar is Gentblogt er wel bij, dus ik draai met plezier mee in mediacircusjes allerhande.
Stem Gentblogt!
Dat is zowat de samenvatting van deze oproep, en meteen ook het belangrijkste dat ik u te melden heb. Er zijn nog een paar andere sites die ik nog even wil vermelden, ook. Voor inspiratie en omdat het mensen zijn die ik bewonder. Zo weet u meteen waarop u nog kunt stemmen.
Eerst nogmaals: Voor de categorie Blogs: groepsblog… Stem Gentblogt! Omdat het een project is dat zo gedreven is en zo belangrijk is voor Gent en voor mij persoonlijk. En om alle redenen die hier worden opgesomd. Als u een tweede stem in deze categorie wilt uitbrengen, dan kan ik u overigens Eskimokaka warm aanbevelen. Leuke mensen, fijn webblog, grappig.
* In de categorie Muziek en Film
Damusic is een site gemaakt door een aantal zeer gedreven mensen. Knappe foto’s, zeer goede reviews en bijzonder accurate vinger aan de muziekpols. Zeker uw stem waard.
* In de categorie Kunst & Cultuur
Wittenond is op een paar jaar tijd uitgegroeid tot het comedy-portaal van Vlaanderen. Een site gedragen door Tom en Evelien, die er — geheel vrijwilliger en onbezoldigd — een massa tijd insteken. Aanrader!
* In de categorie Eten & drinken
Kokeneten is een initiatief van Lilith, aka Juffrouw Tales From The Crib. TFTC is nog steeds één van mijn favoriete persoonlijke weblogs en ik begrijp niet dat zij niet genomineerd is. Maar Kokeneten is dat dus wel, en u vindt er uitstekende recepten en ander lekkers. Alweer: vrijwilligers, gedreven. Begint u een patroon te zien?
In de categorie blogs: fotoblog
Drie favorieten alhier:
drieduizend: strak in concept, magistraal in foto’s…een site om dagelijks naartoe te klikken
I-manuel: fotografisch talent uit Leuven. Maakt mooie comedy-foto’s, maar doet ook veel meer dan dat.
Jimmy Kets: buiten categorie, natuurlijk, deze fotograaf van De Morgen. Wat zijn blog niet minder aantrekkelijk maakt, dat spreekt voor zich. Prachtige beelden!
In de categorie blogs: persoonlijk
Ik zit erbij, daar, maar voel u vooral niet verplicht. U kunt ook op mijn maten stemmen:
Brutin
Onnozelheid mag!
Tales of Drudgery & Boredom
volume12
Gisteren, toen wij in het uur tussen wolf en hond geheel onbezonnen besloten de dreamland hier vlakbij met een bezoekje te vereren, is enige tevredenheid over mijn leven nog maar eens bevestigd.
De goedheilig man was immers op bezoek aldaar, en naar het schijnt had hij gratis snoepgoed voor elkeen. Wat meterslange wachtende rijen ouders met van opgewonden anticipatie in hun broek plassende kleuters tot gevolg had, dat spreekt voor zich. Er werd gegild, er werd gehuild, er werd geroepen van Kenji, ik heb al tien keers gezegd dat ge daar moet afblijven, godverdomme. Onderwijl schalde de Sinterklaasmuziek luid uit de boxen en probeerden wanhopige moeders kleine choking parts uit de mond van hun peuterzoon te halen.
En had ik al gezegd dat de Sinterklaasmuziek luid uit de boxen schalde?
Wij liepen gezwind de rij voorbij, naar het rek van de vrachtwagens, kozen daar een cadeau voor het petekind om vervolgens vrolijk af te rekenen, daarbij de rij steeds zenuwachtiger wordende mensen nog een laatste blik toewerpend. We wandelden naar buiten, in de herfstmotregen, naar onze auto, lieten babyshambles heel luid hun muziekske spelen en zetten koers naar de afhaalchinees.
Levensvreugde, zen en geluk.