Nationaal nieuws uit Gent, gisteravond op het nieuws en deze ochtend op de radio. Gent heeft het over de hoofddoek gehad, de burgemeester noemt het een non-topic en is een beetje geïrriteerd dat we er onze tijd aan moeten besteden, de blokkers hebben weer liederen gebruld en slogans gescandeerd, de moslima’s waren rustig en sereen. Bij de tsjeven zijn ze verdeeld: ridderken vanlaecke is voor een verbod, Zr Monica (in een verleden dé authoriteit aan wie wij onze gekleurde haren en het ontbreken van witte sokjes moesten verantwoorden) en Anne Martens scharen zich achter de tegenstanders van een verbod.
In de commentaren op Het Project heeft elkeen zijn mening, en Termont poneert ondertussen dat bij een stemming iedereen voor zichzelf moet beslissen. Dat er geen partijstandpunten zijn.

Het loopt allemaal een beetje van mij af als vijverwater van een pas ingevet eendje. Ik voel niks, behalve een lichte irritatie af en toe, wanneer er weer iemand roept dat de islamisering dreigt en we onze eigenheid gaan verliezen aan al die moslims. Mensen bekken na wat ze genoeg gehoord hebben op de lichtbak. En dat blijft een verontrustend gegeven.
Ik kan mijn burgervader wel begrijpen als hij het heeft over een onbelangrijk topic, want zo voelt het ook aan. Behalve als er een verbod komt, want dan vind ik het opeens wel belangrijk en alleen al het idee aan een verbod zorgt voor enige opgefoktheid aan mijn kant. Ge kunt mensen niet verbieden iets op hun hoofd te zetten. Punt. Vrijheid van dingen op uw hoofd te zetten, het zou een basisrecht moeten zijn van de mens.

En ik moet eerlijk zijn: ik ben zodanig gewend aan hoofddoeken om me heen, dat ik ze nauwelijks nog zie. Als iemand me vraagt “draagt x. een hoofddoek?” dan twijfel ik, ook al zit x al drie maand in mijn lessen. Ik zie het niet, ik merk het niet, laat staan dat het me stoort. En toch zijn het er veel hoor, gesluierde vrouwen in mijn omgeving. In de klas, in onze straat, in de stad, op de bus, in de rij van het postkantoor. Ze mogen gerust. Ik zou mij niet laten verplichten zo’n doek op mijn hoofd te zetten, dus waarom zou ik iemand anders willen verplichten die doek af te doen?