Month: November 2007

Ja!

20 jaar liefde.

Lilith heeft het er vandaag ook over, en het zou als ontrouw aan mijn jeugdige ik kunnen gezien worden, als 20 jaar clouseau ook niet gefêteerd werd op Kerygma. 20 jaar Clouseau is in mijn geval immers 20 jaar liefde, ook. Eerst pril en enthousiast en doldwaasjes, vervolgens gemoedelijker en wat zachter, de laatste jaren doorspekt van nostalgie. Zoals dat met echte liefde gaat, jawel.

Gisteren zat ik natuurlijk voor de buis. Hoewel er eigenlijk moest gewerkt worden, had ik een accute ontsteking aan mijn goesting. En dan is Clouseau een uitstekend alternatief, zo blijkt. Gesmuld van de uitzending. En mezelf onderworpen aan het hoongelach van mijn lief, toen ik schoorvoetend bekende dat ik Koen vroeger sexy vond in de lange leren jas van daar gaat ze. Sexy, heb ik gezegd. Ik heb wijselijk verzwegen dat ik ooit de moeder van Koens kinderen wilde worden en op een nacht heb uitgerekend dat als ik 18 was Koen pas 30 was en dat zulks helemaal niet zo’n groot leeftijdsverschil zou zijn. Ik zou wel wachten op hem, hij ongetwijfeld ook op mij.
Niet dat de liefde nooit op de proef is gesteld, natuurlijk. Er was de engelstalige CD die we beter uit het collectief geheugen kunnen bannen. Er was een filmcarrière in een rare griezelfilm. En er passeerde vrouw na vrouw na vrouw.

Ah. Een mens wordt volgewassen op een bepaald moment. En dan beseft die mens dat Koen Wauters nooit een ring om haar vinger zal schuiven, hoewel hij haar ooit wel eens de groeten heeft gedaan.

Alleszins: mijn jeugd in 5 clouseau-nummers.

* Anne: Ik ben 10. Er zijn préselecties van Eurosong op de lichtbak en ik vind Ingeborg maar een saaie doos. Als Clouseau tweede wordt en niet naar het songfestival mag, moet ik daar een beetje van huilen. Ik vraag de cassette van Clouseau voor mijn nieuwjaar.

* Daar gaat ze: een paar maand later. De eerste cassette heeft ondertussen geen geheimen meer en ik heb een Clouseau-plakboek aangelegd. Neef S., die met zijn twee jaar jonger vreselijk beïnvloedbaar is, heeft er ook één. Neef T., een jaar ouder dan mezelf, lacht ons keihard uit. Hij is fan van De Kreuners. Alsof dat iets is om trots op te zijn.

* Dansen: ik ben 13. Te jong om uit te gaan. Maar iedere zaterdagavond zing ik luidkeels in bad dat ik wil dansen. In mijn hoofd voeg ik daar “met Koen” aan toe.

* Ik wil niet dat je weggaat: Lang nadat het een single was, is dit het lied dat dagenlang in mijn verduisterde kamer wordt gespeeld. Play, rewind, opnieuw play. Cassettes hebben geen repeat-functie. Tranen met tuiten, wierookstokjes, kaarsen en lange brieven naar Klijn. Ik heb voor het eerst liefdesverdriet.

* Passie: Vriendin Klijn en ikzelve roepen Passie nummer uit tot meest fantastische clouseau-nummer so far. Ik pen de tekst over in een brief naar mijn toenmalig lief. Ik breek voor het eerst een hart.

Happy Birthday, Koen en Kris!

Ja!

Thuis.

Er zijn weinig dingen die zo thuiskomen betekenen als een enthousiaste kat die miauwend door het kattenluik stormt als hij u hoort thuiskomen, om vervolgens –ogen al dicht en alvast luid spinnend– op uw schoot te springen.

Tien kilo zwartgevlekt pluizig geluk, dat beest.

projecten

Happy dink to me.

Dit weblog is jarig vandaag, en tot een uur geleden dacht ik er een feestje van te maken. Ondertussen is de feeststemming onder nul gezakt in mijn hoofd, maar toch even een paar mededelingen:
* 3 jaar Kerygma
* 1704 posts
* dat is anderhalve post per dag. Gemiddeld é, een halve post schrijven is technisch gezien niet mogelijk. Hoewel ik in praktijk al heb bewezen dat een halve post best mogelijk is. Meermaals. Per dag. En half is dan zoals in “jallo maat, gij zijt ook maar nen halven é”
* 8051 commentaren. Dat zijn er haast vijf per artikel.
* Veel mensen die hier regelmatig langskomen, en een stijgend aantal google-vrienden, dat ook. Note to self: maak eens een lijstje van funny zoektermen. De mensen lezen dat graag, peisk.

Jeej for Kerygma. Jeej for you all. Jeej for mijneigen.

Een jaar.
Twee jaar.

En al

Things.

Waarover zal ik eens schrijven op mijn weblog vandaag, zo dacht ik daarnet. Ik heb namelijk een stapel notities in mijn boekskes, zoals altijd, en er zit wel redelijk wat bij dat voor openbare publicatie is. Zoals over hoe ik vandaag opeens veel meer dames met een hoofddoek op school zag dan normaal, en hoe ik me afvraag of er een verband is met de recente ontwikkeling.

Of over hoe meisjes soms meer rimpels hebben dan mij, hoewel ze gelijk 8 jaar jonger zijn. En dat schmink niet zo goed is voor een vel, blijkbaar. Plamuur ook niet overigens, dat hebben we proefondervindelijk vastgesteld.

Of over hoe truffel-olie kopen een fantastische investering is voor iedereen die graag kookt en vooral als je er dan ook nog eens oesterzwammen en blauwe kaas bijgooit.

Of over hoe het werk te veel geworden is en ik het gevoel heb dat ik verzuip en het leven me voorbij raast de laatste tijd. December-dipje, zo doet de kalender vermoeden, maar ik heb vandaag oprecht overwogen terug te keren naar de privé.

Ik heb ook met een belspeldame gepraat vandaag, en morgen wordt er betoogd tegen de plannen voor het hoger onderwijs. En er is een mooie film op Canvas, vanavond. En Vitalski doet toch niet mee morgenavond.

Things, things, things. Maar het enige wat ik wil nu is een bad.