Alles van waarde is weerloos
Boehoe. Ik moet naar de coiffeur en naar de stad om boodschappen en mijn lief zijn velo heeft nog steeds een platte band. En dus heeft hij gewoon de mijne genomen om naar het werk te gaan, hoewel ik gisteren had gezegd dat ik hem nodig had.
Tsk. Bestolen in mijn eigen huis, verdorie. Het is proper.
Ik wil bij deze even for the record zeggen dat ik hem dus vier keer proberen bereiken heb tussen half twee en kwart na twee. En dat ik dus wel degelijk een beetje ongerust was, wat hij ook moge beweren. Ik geef toe dat ik niet in paniek was en niet naar de politie heb gebeld omdat mijn lief een uur later belde dan normaal voorzien. En dat ik gezegd heb tegen klijn “Het zal wel weer iets onnozels zijn, zoals zijn batterij die plat is ofzo”, en dat ik op dat moment op een fuif probeerde te begrijpen waarom mijn ex-lief beweerde dat een tractor een ideaal vervoermiddel is voor Gent Centrum. En ik — toegegeven– was ook enigszins gepreoccupeerd door de vermeende sportiviteit van mensen, door het concept van de fuif die M. en ikzelve gaan geven voor onze nakende volwassenheid en door de leidraad die K. kreeg van reeds bevallen vrouwen ivm. hoe hij zijn wederhelft moest bijstaan binnen zes maand.
Allemaal waar. Maar ik was dus wel degelijk bezorgd é.
De kindjes gaan terug naar school, inderdaad. De leraren ook.
Waar ik vandaag al over nagedacht heb:
– het feit dat veel collega’s blijkbaar zo bang zijn — en waarschijnlijk met recht en rede — dat 27.000 van hen een polis die hun verzekert tegen de gevolgen van geweld op school hebben afgesloten. Klik.
– Dat steeds meer ouders zo weinig vertrouwen hebben in het oordelingsvermogen van leerkrachten dat ze klachten indien bij straffen. Wanneer ik vroeger straf kreeg, kreeg ik thuis extra onder mijn voeten. Nu gaan ouders steeds meer naar scholen toe om de straffen aan te klagen. Klik.
– Dat de vakbond — terecht — de bedenking maakt over de gratis basisschool en waarom dat niet voor leerkrachten geldt. Wist u namelijk dat leerkrachten nog steeds zelf moeten instaan voor al hun didactisch materiaal, schriften, lesmateriaal, software,…? Ik zie het een baas in de privé nog niet zeggen: noteer in uw zelfgekochte agenda dat u vanavond 10 nieuwe schriften en 5 boeken moet kopen in de club. Klik.
U las eerder over de voorbereidingswerken en het vliesbehang in deel 1, vandaag deel 2, waarin de schilderwerken centraal staan. Mijn schoonmama heeft net haar living geschilderd, dus is experte in productjes en technieken. En ook de schoonpa kwam helpen. Bovendien heeft mijn schoonzus jaren in de verf gezeten en is mijn papa ook al expert terzake. Advies en hulp genoeg dus. (more…)
Hold your buttons and look at the sky
Someone will fix things if you let your face dry
Keep your face near the earth and your heart beat high
And you may transcend the bad news
Bonnie “Prince” Billy
Die mens is dus absoluut fantastisch. Menig nachtelijke rit op de autostrades worden ondersteund door zijn bloedmooie nummers. Zoals dat waaruit de zinnetjes hierboven komen, No Bad News, vanop The Letting Go. The Letting Go is trouwens een verschrikkelijk mooie plaat, die iedereen op zijn CD-rek, iPod of computer zou moeten hebben. Moeten er nog tips zijn?