Als alles goed gaat zetten wij binnen dik een uur onze handtekening op een akte van een huis mét koer.
Ik kan zelfs niet beginnen met beschrijven hoeveel stress ik heb. Er zijn momenteel twaalf plausibele scenario’s in mijn hoofd van alles wat nog fout kan gaan, op de valreep.
*zucht*
Wanneer u hier af en toe komt lezen, dan weet u dat henk dit jaar in de finale van Cameretten stond, het oudste en één van de belangrijkste cabaretwedstrijden van de lage landen. Daaraan gekoppeld was een finaletournee, waarin hij (en bij uitbreiding ik, als permanent aanhangsel van mijn lief) veel tijd spendeerde met Daniel Arends, winnaar van het festival en de Frank Sumatra van het Amsterdamse nachtleven. Arends zit in de stal van Comedy Train, waaruit zowat al wat groot is in Nederlandse standup voortgekomen is: Hans Teeuwen, Najib Amhali, Theo Maassen, Ronald Goedemondt,…
Orgelpunt van de finaletournee was een weekje in Amsterdam, waar Daniel ons op een avond ook meetroonde naar Toomler, voor een late night show. En daar heb ik voor het eerst in zeer lange tijd nog de slappe lach gehad omwille van een comedian. Die meneer (die trouwens helemaal geen pijn doet aan de ogen) was Henry Van Loon.
Zowel Daniel als Henry zijn ongelooflijke talenten en ik zeg u: ze gaan het ver schoppen.
Om een lang verhaal kort te maken: beide heren wilde graag het belgische publiek een keer proeven, en wij wilden hen best eens te logeren krijgen. Er is geen betere plaats dan Le Bal Infernal om zoiets te organiseren: fijn dicht bij huis voor ons en met een liefdevol publiek. Dus: de twee jongens die binnen 3 jaar in één adem genoemd zullen worden met Teeuwen, Amhali en Maassen! Op donderdag 31 mei in Le Bal Infernal! En mijn lief gaat MC-en!
Snel reserveren als u erbij wilt zijn. Het entreegeld wordt proper in gelijke delen gesplitst voor de comedians, dat spreekt voor zich.
Joke had het er vorige week op een meeting voor het project over. Dat ze twitter gebruikt omdat ze sommige dingen te triviaal vindt voor haar weblog. Dat haar weblog is voor stukjes waar ze over nadenkt en tijd insteekt. Dat ze dat niet verstaat hoe sommige mensen wel van die korte entries maken, die eigenlijk over weinig gaan. Dat ze dat blogvervuiling vindt.
Ik meende vervolgens een beschuldigende blik in mijn richting te ontwaren.
Gisteren dan zei helpdesk-tom op Google Talk.:
– ik ga uw weblog eens lezen
en dan 2 seconden later
– gedaan
waarop hij mij begon uit te lachen en zei dat het hem nog verwonderde dat ik überhaupt de moeite deed om volzinnen te maken.
(Allez, hij zei natuurlijk niet überhaupt, want dat woord kent hij niet en dat is ook veel te moeilijk om uit te spreken voor een Westvlaming, maar het kwam daarop neer.)
Ik heb gisteren dan maar eens iets langer geschreven, want dat jonk volk dat kan nogal een beetje doorbomen heb ik al ondervonden in het verleden en daar had ik nu echt geen zin in. Het is bij deze bewezen dat ik nog steeds een stukje van meer dan tien regels uit mijn toetsenbord gewrongen krijg, en nu wil ik dus geen opmerkingen meer horen over blogvervuiling en al.
Het is mijn weblog, ik doe mijn eigen goesting hier, ik vind woorden uit zoveel ik wil, ik schrijf dat het VB stinkt zo vaak ik wil en ik schrijf triviale korte stukskes als het mij uitkomt. Nah.