Month: April 2007

En al

Zondag, vlinderdag.

Na een iets te korte nacht deze middag met de fiets naar De Foyer getogen voor de brunch, alwaar de clan vuijlstekepattyn en de clan bollaertkerre ons vergezelden. En dan daarna vol goede voornemens in verband met cultuur en een middag in de stad naar Het Huis van Alijn getrokken, waar er wensen geknutseld zouden worden. Ondanks het feit dat het van zinloos geweld was (dat van die akelige vlinders, ja), dat er een gigantische buttcrack in mijn blikveld te aanschouwen viel en dat er een kleine aanvaring was met mensen die andere mensen hun plek inpikken; bleek het er toch zo fijn dat we niet meer naar andere locaties geraakt zijn. (Foto’s hierzo, dat spreekt voor zich.)

En toen waren we pas thuis en belde klijn toevallig. En een uur later zaten klijn, haar meneer en de allerschattigste helena op ons terras pastasalade te eten.
Een paar uur later –ik had net mijn pc aangezet– belde vriend B. aan, wegens net klaar met eten op het terras naast de deur hier. En of we zin hadden in koffie.

Daarmee dus dat het nu half tien is en ik dringend eens ga beginnen werken voor school. Met dat ontspannen altijd, daar worden uw examenvragen niet mee opgesteld, i.

tsk.

internet

Ik ben een hoer van de commercie.

Hoewel ik niet in de officiële longlist voorkom (het moet een foutje zijn, zo zijn wij overtuigd) en ik geen god ben, zelfs niet in het diepst van mijn gedachten, zijn er blijkbaar toch mensen die geld veil hebben voor een advertentie op dit weblog.
Op regelmatige basis krijg ik namelijk mailtjes van meneren en mevrouwen die gaarne een reclamedink willen plaatsen, en tot nu toe heb ik steeds vriendelijk doch resoluut bedankt.

Edoch: een paar weken geleden mailde Marieke en zij had best wat interessants te vertellen. Niks geen bewegende beelden of schreeuwerige logo’s bij Marieke. Wel meteen zes maand lang, in een kleine tekstbanner en flink betaald. Dus heb ik toegezegd. Vanaf 1 mei zult u bijgevolg alhier geïnformeerd worden over huishoudtoestellen. Ja, want dat wilt u blijkbaar, als mijn doelpubliek. Het geld van de advertentie gaat naar een klein feestje als ons nieuwe huis wordt ingewijd. Als ik ondertussen natuurlijk geen schoon botten in de etalage zie staan.

En zoals het mijn nieuwe status van commerciehoer betaamt: de contactpagina is uw vriend, waarde adverteerder.

Ja!

Het is een afwijking als een ander.

Genante blogpost. Gevoelige lezers met geïdealiseerde beelden over mij mogen *nu* wegzappen.

Op de interne mailinglijst van Het Project gaat het de laatste dagen over een liedje van ene Wim Soetaer. De naam komt me vaag bekend voor, dus ik vermoed dat hij ooit eens idool is geweest, of X-factor winnaar, of aan tetteneiland heeft meegedaan. Alleszins, de man maakt Vlaamse muziek, en er zijn redactieleden die een bepaald liedje van hem mooi vinden. Ik mag geen namen noemen, omwille van de Fightclub-regel die op de mailinglijst van kracht is, maar alleszins: iemand vindt het mooi. En iemand anders heeft de volledige CD zelfs.

Ahum. Het liedje in kwestie is nogal zeemzoeterig. Ik heb het halverwege moeten afzetten, want Santa Boogie werd er ongedurig van. En voor ge het weet ligt hij dan weer suicidaal te wezen met allerlei elektriciteitskabels en mijn lief is niet thuis en ik zou de schuld krijgen als er in zijn afwezigheid ernstige ongevallen gebeuren met het beest. Het is en blijft een surrogaatbaby weetwel.

Maar! Het deed me wel denken aan de tijden dat ik nog weleens liefdesverdriet had. En hoe ik me dan stortte in de armen van die ene ongelooflijk foute Hollandse man. Marco Borsato.

Ik had twee favoriete nummers, in die tijd. Het ene, door weinig mensen gekend en dus enkel als tekstje te vinden op het interweb, voor wanneer ik droevig was. En wanneer ik kwaad was, het nummer hieronder. U mag meteen skippen naar halverwege. De eerste twee minuten zijn uiterst irritante intro-dingen.

Aargh. De jaren negentig. Good Times.

Ja!

Voetbal is wijs.

Ik heb mij vanavond ongelooflijk geamuseerd met Gent tegen Brugge op de televisie.

*neuriet these boots are made for walking*