Ons dakterras, dat is hetgeen wat ik het ergst ga missen als we verhuisd zijn. We krijgen er veel voor in de plaats hoor: een massa ruimte, een huis van onszelf, een leuke buurt, elk een eigen bureau, …
Maar dat dakterras van ons, manmanman. Niemand heeft zo’n fantastisch terras. Zicht op alle torens van Gent, hoog boven de wereld uit en tot laat in de namiddag zon.

Dat het nog maar veel mooi weer is voor half juli, dat ik hier nog een paar keer kan liggen zoals nu. Met de kat op een donsdeken en de meeuwen boven onze hoofden.