Zaterdagavond zijn we afgezakt om vriend Jonas te zien spelen met Rye Jehu, de groep met de meest ongooglebare naam ooit.
U moet maar eens luisteren op ulder myspace. Het is wijs, maat. En ze hebben ongelooflijk aandoenlijke sportschoentjes aan.
Ja, dat is waar. Ik zit in de verbouwingswerken alhier.
(Let u vooral op de übercoole nieuwbrief die we vanaf nu hebben. De inhoud wordt ook voor ons een beetje een verassing verrassing (dank u steven, ge zijt heel flink dat ge ‘t gezien hadt.), wat moet dat dan wel niet voor u zijn…)
Het sneeuwt. We zitten aan de keukentafel. Lief heeft middagpauze en leest de krant, ik werk verder aan aan stage-verslag.
Lief: Wat zit ge zo breed glimlachend naar buiten te kijken, eigenlijk?
i.: Ik besefte net dat ik niet meer buiten door de sneeuw moet vandaag.
Ja, ik word daar dus heel gelukkig van.