En dan heb ik het niet over het ongelooflijk slechte grapje dat hij vanmiddag in de badkamer maakte. Het was een woordspeling op Gaia. En de rest wil ik zo snel mogelijk vergeten.

Neen, ik heb het over dit fragment uit “Het Vergrootglas”. Ik had Henk toen hij nog niet Lief heette ooit al “De Duif” zien spelen, en ook een keer over de dulle griet horen vertellen in Den Bal, maar dit was het eerste stuk dat ik van hem zag nadat hij mijn lief was geworden.
We schrijven twee jaar en drie maand geleden en ik zat met vriend P. in de Kortrijkse schouwburg, voor de halve finale van Humorologie. Henk speelde bijzonder sterk en zou op die wedstrijd publieks- en persoonlijkheidsprijs winnen, de volgende dag.
En trots dat ik was op mijn nieuw lief.