Alles van waarde is weerloos
Natalya (ja, zo wordt het geschreven bij haar), onze nieuw poetshulp, blijkt vijf jaar in de Holiday Inn gewerkt te hebben. Toen ik vanavond naar het toilet ging, bleek het einde van de rol toiletpapier in een punt gevouwen te zijn, zoals ze dat op hotel doen.
How cute is that?
Hans Dekeyser kent u, internettende medemens, misschien als O. van Het Project , of als heer Citylab op blogspot, op Flickr of op Zoomr.
Een aantal reportages vindt u onder deze link en een portret door Hans van mijzelve hier.
Wij kennen hier ten huize vooral als vriend Hans, fotograaf en Fijn MensTM. Maar vanaf nu is hij ook Hans Dekeyser, de fotograaf die exposeert op de Anspachlaan. De mevrouw van de Excellence omschrijft het alsvolgt:
Het is niet eenvoudig om over het werk van Hans Dekeyser te schrijven.
Woorden op zijn foto’s plaatsen lijkt me bijna ondenkbaar, zo sterk zijn z’n beelden beladen met stilte. Ik hoop dat hij ‘t me niet kwalijk neemt het toch te proberen.
Onheimelijke stilte, maar ook gemis, afwezigheid, eenzaamheid. Kleine leegtes die verloren gaan in grote ruimtes. Stukjes emoties die me raken omdat ze nooit worden uitgesproken …
En ze is er kloef op met haar omschrijving. Als u er in de buurt bent, spring zeker eens binnen.
Van 17 02 2007 tot en met 31 03 2007.
Galerij Excellence
94 – 96 ANSPACH LAAN
1000 BRUSSEL
En ik heb een valling, dat was ik bijna vergeten vertellen.
En valling was een hele poos geleden ook het begin van het woordenboekproject, nog voor het project echt bestond. Cirkels die rond zijn, zo wijs dat dat is.
Zo. Het weekend is voorbij. Een weekend dat donderdagavond al begon met een treinrit van Gent naar Amsterdam en dat bestond uit vier optredens van lief, een paar avonden in de bar van theater bellevue, een avond in Toomler, veel ronddwalen in de stad, veel koffie, een studentenkamer en een middag in Rotterdam. Later misschien meer over dit alles, en ik heb ook een hoop foto’s en van die dingen, maar eerst over naar de orde van de dag: er zijn hier nog een boel lessen voor te bereiden.
Een boel lessen. Ik ben precies nen ollander maat.
Vandaag is onze laatste dag in Amsterdam, alwaar wij een aantal dagen hebben doorgebracht op een studentenkot met Spartaanse allures. Gezellig is het wel, en budgetair een heel stuk beter dan een hotelkamer.
Het heeft ook wel iets romantisch, zo back to basic en het herinnert er me aan dat wij ons eigenlijk wel heel erg in luxe wentelen thuis…zo met onze centrale verwarming en al.
