Het leukste aan het nieuwe jaar vind ik dat alles zo nieuw is. Een nieuwe Moleskine beginnen, die nog maagdelijk blank is. En de cadeautjes die een plaats zoeken in huis: er zijn nieuwe boekjes om te lezen en nieuwe CDs, er zijn kookboeken waar ik nog nooit uit heb gekookt. Koffie uit een nieuwe kan smaakt beter, nieuwe steakmessen snijden altijd iets vlotter. En in de nieuwe vaas staan voor het eerst bloemen.
En dan heb ik het nog niet over het speelgoed dat de laatste 24 uur al mijn aandacht heeft opgeslokt. Ge kunt daar dus foto’s mee maken é maat! En filmkes! En uwen agenda synchroniseren met die van uw pc en al!
Er werd hier vandaag aan alle kanten huis gehouden. Er werden boodschappen gedaan, het puin van oudejaar werd verdieping per verdieping geruimd, de afwas werd weggewerkt, de frigo uitgeleegd, wasmachines draaiden op volle toeren en er werden pogingen ondernomen om een computer te installeren (tevergeefs. morgen gaat ie naar de boer terug). Niet de meest plezante bezigheden, maar we hadden het vorige week zo uitgesteld door de vakantie enzo.
Alles is zo goed als aan de kant en morgen komt Nele voor de finishing touch. Hoera!
Vorige week kreeg ik een brief in de bus, samen met een afdruk van een foto. Het bleek een uitnodiging te zijn voor een virtuele expo, georganiseerd door fotograaf Bert Claerhout.
Ga eens kijken, het is de moeite…
Zoals al gezegd vorige week, was Rotterdam helemaal mijn ding. Daarnet even door de foto’s gelopen en het is een goed moment voor een verslag. Now as good a time as any enzo.
Allereerst: het was er absoluut kakweer. Mist, regen, koud, veel wind…the works. Dag 1 hebben we louter in de sauna, het zwembad en naar prison break kijkend op de laptop doorgebracht. ‘s avonds uit eten naar Café Rotterdam, waarvoor we de Erasmusbrug te voet over moesten lopen. Een tochtje dat ik ondertussen al goed ken, want ons hotel tijdens cameretten lag aan de ene voet van de brug en het nieuwe Luxor aan de andere voet. Over de brug stappen kost je toch dik tien minuten. Café Rotterdam is heel mooi (de belettering is trouwens zeer funky, vind ik), genre pakhuis hier in Gent. Het eten was ok, maar niet super.
Op dag twee na het ontbijt de stad ingetrokken. Te voet, dat spreekt voor zich. Ik vraag me trouwens af hoe dat komt dat iedereen in het buitenland een wandeling van een kwartier altijd “een flink eind” noemt en de metro suggereert. Bende mietjes. tsk.
Maar bon, langs de kades (foto linksboven) naar het Boijmans van Beuningen, een beetje het SMAK van Rotterdam. Zeer de moeite, hoewel ze aan het verbouwen zijn en er daardoor grote stukken zijn afgesloten.
Van daaruit ging het naar Het Nederlands Architectuurinstituut en Huis Sonneveld. In het nai was een mooie tentoonstelling met foto’s van stadarchitectuur en Huis Sonneveld is een echte belevenis als je zoals wij nogal zot bent van vintage-toestanden.
Na de musea vulden we de rest van de dag (en ook de volgende dag) met shoppen. Of eigenlijk etalage-lekken. De buurt rond de bibliotheek is zeer leuk en ook de gallerijen en meubelwinkels in de Van Vollenhovenstraat zijn super.
‘s Avonds dronken we pintjes in Level en aten kaasfondue in Toaster. Vooral dat laatste is een aanrader