Zo. De eerste lichting van de mondelinge examens is afgenomen. Het valt me altijd op hoeveel zenuwen studenten eigenlijk hebben voor zo’n examen. Waar het in de les van die ontspannen en zelfzekere mensen zijn, veranderen velen op het examen in trillende vogeltjes. Ik vraag me eigenlijk af of dat bij mij ook zo was, want uiteindelijk doe je daar niemand een plezier mee, besef ik nu. Je presteert minder door de stress en je kan niet helder denken. Ik heb dan ook vandaag verschillende keren gezegd: sjjt, blijf een beetje kalm, het zal allemaal wel meevallen.

Ik ben nochtans een hele vriendelijke, vind ik van mezelf. Studenten weten van tevoren wat voor vragen ik ga stellen en op hoeveel punten en ze krijgen ruim te tijd om voor te bereiden. Bovendien ben ik recentelijk ook gestopt met mijn klauwen scherp te vijlen, zodat dat legandarische ogenuitkrabben ook al wat minder is.
Echt niet om bang van te zijn, denk ik dan. Natuurlijk kunnen we ook argumenteren dat het waarschijnlijk nog meevalt bij mij. Aja, want bij mijn examens schreien ze tenminste niet. huhuh.