1. Lief krijgt veel meer post bij afwezigheid dan ik. Ik krijg meer mails. (met speciale dank aan de Gentbloggies)
2. Als ik die Lien uit Peking Express in het echte leven een half uur in mijn buurt zou hebben, zou ik haar waarschijnlijk met heur blonde kopje tegen een zeer harde muur slaan.
3. het is hier pokkekoud, gvd.
Het zit erop zie. Vier dagen in het alweer ronduit fantastische Barcelona en de batterijen zijn opnieuw opgeladen. Na vier dagen tapas, fruits de mer, cava, gaudi, picasso en aangenaam lente-weer kunnen we er weer tegenaan.
Vanaf morgen: naast de gebruikelijke zever ook foto’s, reistips en fijne weetjes over Barcelona, the city by the sea.
Olé!
Aangezien ik er een paar dagen niet ben, heb ik even mijn “drafts” overlopen en u raadt het nooit: daar stond toch wel een volledig afgewerkt reisverhaal van Peru tussen zekers. Het eerste van een reeks die ik nooit heb afgemaakt. Bijna een jaar na datum krijgt u dus alsnog het verhaal van hoe wij condors gingen bekijken en hoe ik dacht dat ik dood zou gaan. olé!
Pers een appelsien en een citroen uit.
Vul aan met ongeveer drie kwart van deze hoeveelheid olijfolie.
Voeg een grote koffielepel fijgehakte thym toe en een flinke teen geperste knoflook.
Meng naar smaak honing onder dit mengsel.
Kook de bieten gaar en laat ze daarna afkoelen. Schil en snij in schijfjes.
Roer de bieten onder de vinaigrette en laat een nachtje staan.
You’re Pale Fire! by Vladimir Nabokov
You’re really into poetry and the interpretation thereof. Along the road of life, you have had several identity crises which make it very unclear who you are, let alone how to interpret poetry. You probably came from a foreign country, but then again you seem foreign to everyone in ways unrelated to immigration. Most people think you’re quite funny, but maybe you’re just sick. Talking to you ends up being much like playing a round of the popular board game Clue.
Take the Book Quiz
at the Blue Pyramid.
ik weet niet meer waar ik hem gehaald heb. Via iemand en al.