Year: 2006

werk

Officieel

Een fijne dag is het zowaar, vandaag. Binnen enkele uren begint de officiële proclamatie voor onze laatstejaars. Dat betekent dat een 80-tal van mijn studenten (er studeren er meer af, natuurlijk, maar dat zijn de mijne) straks een diploma krijgen en een applaus van het aanwezige publiek.
En dan is ‘t receptie.
En dan is het eindelijk vakantie voor hen.

En daarna kunnen ze beginnen solliciteren en werken en huizen huren of kopen en kindjes maken en leningen afbetalen en vanalles….

Het echte leven. De grote mensen. De toekomst.

*grijns*

Soit. Ik wil langs deze weg al mijn geslaagde studenten alvast een heel grote proficiat wensen met het diploma en het resultaat waar ze zo gedreven voor gewerkt hebben. Geniet ervan!

moeilijk

Ik ben een plastiek zakske.

Santa Boogie, ondertussen al een grote kater geworden, heeft een vreemde voorliefde voor plastiek zakskes. In de keuken hebben wij onder het aanrecht zo’n rekje staan waar allerhande brol inligt. En waar ook de plastiek zakskes van GB en delhaize en co worden verzameld.
Toen Boogie nog Boogietje was, was die stapel plastiek zakjes zijn favoriete slaapplaats. Nu is hij te groot geworden om nog in het rekje te passen.
Plastiek zakjes zijn echter niet alleen geschikt als matras, het is ook Santa Boogie’s favoriete speelgoed. Hij zeult daar het hele huis meer rond en soms worden we zelfs ‘s nachts wakker van een kat die bijzonder wilt wild met een GB-zakje op ons bed heen en weer zeult. Wij roepen onze kat niet met behulp van een rammelend etensbakje, maar door met een zakje te ritselen. Om maar te illustreren hoe verzot hij op die dingen is.

De laatste weken hadden wij al gemerkt dat er in de keuken geen zakjes meer waren. En deze middag, na een blik op Boogie’s mandje (dat op de 2e verdieping, in mijn bureau staat), werd duidelijk waarom:



internet

Het probleemstokje.

Wel. Dat is weer wijs dat. Krijg ik een stokje toegegooid en weet ik echt niet wat ik ermee aanmoet. Michael gooide het in mijn richting en nu ligt het hier naast mij in de zetel een beetje beschuldigend te kijken.
Het is dus niet dat ik niet wil, hoor. Het is eigenlijk dat ik de vraag niet begrijp. Allez, wel begrijp, maar dat die vraag volstaat met terminologie die ik niet echt kan plaatsen, zo in mijn leven.

Wat is uw opperste moment van glorie geweest in het leven dat u nu leidt?
Glorie, gedomme. Ik vrees dat ik niet zo glorieus ben aangelegd eigenlijk. Bij “glorie” stel ik me namelijk bloemenkransen, medailles en bekers van 2 meter hoog voor. “Beste dingskesdoener in de categorie blahblah” staat erop gegraveerd en ik neem die met tranen in de ogen in ontvangst. De camera’s zoomen in en geëmotioneerd bedank ik mijn ouders, mijn lief en mijn vrienden. Het lijkt zelfs gepast ook onzelievenheer te bedanken op dat moment, maar ik bedenk net op tijd dat ik atheïst ben en dat god bedanken dus niet mag van mijn geloof.
Dat zou glorie zijn. Maar anders? Ik heb, zoals iedereen, mijn betere momenten. En soms ben ik zelfs trots op mezelf.
Toen ik de zekerheid van de fabriek verliet, bijvoorbeeld, om te gaan doen wat ik graag wilde doen, voor veel minder geld. Of toen het project na een jaar een nog groter succes bleek dan bij de opstart, bijvoorbeeld, ondanks wat iedereen beweerde in de begindagen.
Op zo’n moment ben ik best blij met de situatie, maar ik kan dat met alle respect geen opperste glorie noemen. Ik heb geen zaak uit de grond gestampt van nul tot groot succes (*zwaait naar mama en papa*), ik heb geen belangrijke comedyprijzen gewonnen (*zwaait naar lief*), ik heb geen mooie plaats op een belangrijke lijst gekregen (*zwaait naar Lien*), geen huis gekocht (*zwaait naar zowat iedereen die ze kent*) en geen kinderen op de wereld gezet (*zwaait naar klijn*). Laten we er niet omheen draaien: ik ben een onvolwassen kind zonder grote verwezelijkingen.
De optimist in mij zegt dat al mijn glorie nog moet komen. Wat de pessimist daarop antwoordt bespaar ik u maar, want u zult er evenmin als ik vrolijk van worden.

Weg, dat stokje. Weg!
Naar Michel, om precies te zijn, want die heeft sowieso 4 porties glorie rondlopen.

En al

i. catches the worm.

Wist u dat het, ondanks de voorspelde zonnige dag, regent op dit moment?

Deze volstrekt nutteloze mededeling even om te zeggen dat het zaterdag en acht uur is en dat ik dus al opgestaan ben. Reeds.

© All Rights Reserved 2021 Theme: Promos Blog by Template Sell.