[ ik had hier iets geschreven over pdw die op studio brussel zei dat Sven Eeckman en Dennis Nowé voor *de* revelaties van de eerste reeks Comedy Casino waren, maar ik heb het weer weggedaan. Ik ben ervan overtuigd dat u na het zien van Alex Agnew, Danny Van Britsom, Freddy De Vadder, Wim Helsen, Gunter Lamoot, Piv Huvluv en de anderen zelf uw oordeel zal vellen]
On a brighter note: gisteren een bijzonder fijne avond gehad. In *Stasegem*, of all places.
Lief had daar een try-out van de nieuwe show en P., die van technieker gaat doen volgend jaar, was meegekomen. En ik dus ook, want op donderdagochtend werk ik niet.
De try-out was in De Trukendoos, een etablissement dat befaamd is in Harelbeke en omstreken. De Trukendoos is bovendien het café van Annick en Lieven. En Lieven, dat is eigenlijk ook Gili, de comedy-goochelaar. En Piv, die ging ook try-outen en plaatjes draaien.
Dus werd het een avond van veel grappige mensen rond een tafel, lekker eten, gezelligheid, twee geslaagde try-outs en een hoop pintjes (voor de jongens) en spa bruisjes (voor bob-i.) na.
Fijn was dat.
Ruim twintig minuten te vroeg was ik. Ik werd om 13.30 op school verwacht voor een werkgroep over horizontale leerlijnen en draaide gezwind de parking op om 13.10. Nu is dat eerder uitzonderlijk, dat ik zo ruim op tijd ben en nog op mijn gemak koffie kan drinken, dus ik was behoorlijk tevreden over mezelf. Jeej for i.!
De parking stond, zoals ze dat zeggen bij ons in de heimat, lappende vol. Achteraan bleek -hoera hoera- nog een plekje vrij. Een miniscuul plekje, half in een bocht en naast een auto die eigenlijk een beetje over de lijn geparkeerd stond. Voorwaar geen sinecure om de Ford Feest daar in te manouvreren.
Gelukkig ben ik een uitstekend chauffeur (ja, ik vind dat van mijn eigen) en kan ik best goed parkeren. Om te voorkomen dat Ford Feest de auto’s van collega’s zou rammen en om de dode hoek in de spiegel geen enkele kans te geven, deed ik mijn volautomatisch elektrisch ruitje helemaal naar beneden en stak mijn hoofd door de ruit. Twee minuten later stond ik in de miniscule parkeerplek. Gordel uit. Raampje omhoog.
*slik*
Raampje omhoog.
*slik*
Raampje om-ho-og!
Geen beweging in te krijgen. Met de beste wil van de wereld niet. Vloeken en slaan op het portier hielp ook al niet.
Nu is Gent hoegenaamd geen onveilige stad, maar je auto buiten laten staan met het raam open is nu niet echt wat men een schitterend idee zou noemen.
Geen paniek echter, er is namelijk op anderhalve kilometer van de school een Midas en we weten allemaal: niemand kan wat Midas kan!
Daar aangekomen bleek dat allemaal bluf te zijn: Midas kon mijn raam niet maken, tenzij door de deur te demonteren en alles open te vijzen. Hola Paola! Dat laten wij niet toe bij de Ford Feest, en al zeker niet van een vreemde man.
Ik dus opnieuw de auto in en het onvermijdelijke gedaan: naar mijn eigen garage gereden. De garage van kettingrokende Tony. De garage met de twee vriendelijke meneren die aan de auto’s werken. De garage waar Ford Feest al jaren met respect wordt behandeld. De garage in Drongen. 10 kilometer van de school vandaan.
Het was koud.
Het was immens koud.
En tochten dat het deed.
En zin in een sigaret dat ik had.
En een stijve nek dat ik nu heb. Toemme toch.
Het goed nieuws is dat de lieve meneer van de garage mijn raam in tien minuten had gemaakt, er en passant nog een litertje olie opkapte en me vriendelijk uitzwaaide. Waardoor ik maar een halfuurtje te laat op de vergadering was.
Applaus voor Drongen Motors!
Heeft iemand gister het laatavondjournaal op VTM gezien?
Kijk, normaal gezien kijken wij zoals het rechtschapen links-intellectuele ratten betaamt naar Canvas, maar gisteren keken we dus toevallig een keer naar het VTM-nieuws.
* iee-ieh. Rewind. i. schakelt in honesty-mode*
Wij kijken hier ten onzer huize nogal wat televisie. Mijn persoonlijke voorkeur gaat daarbij uit naar series zoals ER en Dawson’s Creek en… bwah, eigenlijk eender wat er op dat moment getoond wordt. Lief heeft een uitgesproken voorkeur van alles wat voor te lachen is. The Simpsons. Triny en Suzannah. The Swan.
Het behoeft dus geen verdere uitleg dat wij niet echt *plannende* kijkers zijn. We gooien de lichtbak open en zappen rond, tot er iets is dat we leuk vinden. Of iets wat niet té veel op de zenuwen werkt. Vandaar trouwens dat ik van de meeste films het begin niet heb gezien. Of een stuk gemist heb omdat we wegzapten tijdens de reclame en toen op een boeiend programma als temptation island terecht kwamen. Meestal kijken we dan verder naar de film als er reclame is op temptation island. Enzovoort Enzovoort.
* Haalt diep adem*
Ik zei toch dat ik een duracel-konijn ben vandaag? Ik wilde eigenlijk iets kort vertellen: gisteren kwamen we al zappend op het VTM-nieuws en het ging over de vogelpest in Turkije.
Op het beeld: een blinkende zilvergrijze vier-maal-vier terreinwagen met getinte ruiten rijdt door iets wat eruitziet als een gesofisticeerde carwash.
De commentaarstem: “Aan de grens met Griekenland worden alle voertuigen uit voorzorg ontsmet.”
Op het volgende beeld: een vrachtwagen van zo’n 20 jaar oud staat op een aardewegje naast een barak. Een man met een bidon op zijn rug en een soort tuinslangetje spuit een vloeistof op de banden van de vrachtwagen.
De commentaarstem: “Aan de grens met Koerdistan, soortgelijke taferelen.”
Kijk, dat vind ik nu eens humor zie.