Year: 2006

En al

Zorgen.

Naar aanleiding van. En dat was geschreven naar aanleiding van.

Ik maak me persoonlijk zelden of nooit zorgen over technische en wetenschappelijke evoluties. “We worden cyborgs”, “Cloning zal een feit zijn”, “Computers gaan nadenken”, het zijn boutades die mij meestal niet tot meer kunnen bewegen dan een welgemeend “Jaja, So what”. Bij de meeste wetenschappelijke evoluties is zelfs enig applaus aan de orde. Leve de cloning van organen om mensen te helpen met een kapot exemplaar! Leve de nadenkende computers die ervoor zorgen dat de kans op technische fouten steeds kleiner worden! Leve de cyborg-mensen waar verbeteringen werden aan aangebracht om het leven comfortabeler te maken!
Enig vooruitgangsoptimisme is me dus evenmin vreemd.
Menselijke en maatschappelijke evoluties (journalistiek verandert, de reclame zal op de koters zijn toegespitst en er komt een clash met onze moslimvrienden) zijn evenmin een bron van zorgen in mijn hoofd. De men heeft *altijd* al manieren gevonden om om te gaan met nieuwe maatschappelijke tendenzen, dus ons aanpassingsvermoging zal ons ook nu wel weer redden van de vreselijke ondergang.

“Wat bent u toch een optimistische juffrouw, i.”, hoor ik u denken. Welneen meneer, dat ben ik niet.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat er een einde komt aan de wereld (en dan bedoel ik: aan het -menselijk- leven op aarde) en dat er dienaangaande twee mogelijke scenario’s zijn:
(a) het einde van het menselijk leven zal veroorzaakt worden door een natuurramp die in de hand gewerkt is door het onverantwoord gedrag van de mensen. Wij zullen de boel blijven opwarmen tot alle ijsbergen smelten en de hele handel hier overstroomt. Of we zullen op een bepaald moment zoveel vuiligheid in de lucht geloosd hebben dat ademhalen fysisch niet meer mogelijk zal zijn. Of: door de vervuiling zal de kwaliteit van het mannelijke sperma zodanig achteruitgaan dat het menselijk ras op een dag gewoon zal uitsterven. Of: één of ander kalf zal een atoombom of vijf lanceren en daardoor een nucleaire winter veroorzaken.
(b) het einde van de wereld zal veroorzaakt worden door een natuurramp waar de mens, ondanks al zijn wetenschappelijke kennis en techniek, geen zak aan kan doen.
Een meteoriet op ons hoofd. Een mega-tsunami overspoelt ons. Een zwart gat slokt ons op. Een virus zal ons één voor één kapotmaken.

De vraag is niet of het gaat gebeuren, maar wanneer. 2012 is een vaak genoemde datum, omwille van het Maya-baktun-toestand. Dat is echter alweer een kwestie van geloof en aangezien ik niet geloof zeg ik u: het kan daarvoor gebeuren, het kan daarna gebeuren. Het kan morgen zover zijn. Of het kan nog honderd jaar duren. Een mens kan dat niet weten. Dus moet een mens zich daar ook geen zorgen over maken.

Als ik jullie niet meer zie: *zwaait* take care, darlings.

mediagedoe

Eurosong 7 – De Finale.

Nicole en Hugo zijn daar. En veel dingskes van de politiek: Leterme, Decrem,…
Het songfestival is blijkbaar belangrijk voor het vaderland. En ook voor ons, want vriend J. en vriendin M. kijken mee.

De eerste is Michel zijn favoriete deelneemster, Barbara Dexken. Ze is de beste zangeres zeggen ze en dat lijkt me terecht. Gezien de competitie komt de uitdrukking “In het land der blinden, blahblah” in mijn hoofdje op.
J. en M. hadden dat liedje nog niet gehoord en vriend J. zijn commentaar is “Dat is iets voor in een café waar nog moet gepoept worden”. Als u even herleest wat ik de eerste keer dat ik het zag zei (“Ik zie haar helemaal staan in een biertent of op een podium in een 35+singles-café”) dan begrijpt u meteen waarom deze jongeman al zo lang een goede vriend des huizes is. Great minds think alike.
Verder ergert vriend J. zich aan het feit dat ze alweer “hun ruiten niet gekuist hebben”. Waarmee hij bedoelt dat ze, als ze van onder een glazen podium filmen, ze wel mogen maken dat dat podium proper is.

Next up: logopedie-man Bra’im. Hij doet van P.O.W.E.R. en Respect, dat kennen we ondertussen al. Wij vragen ons af zijn baard echt zo groeit, want het is weeral anders en raarder.
Lief roept dat Bra’im een on-ge-loof-lijk klein hoofdeken heeft. En vriend J. vraagt zich af waarom hij een tulband draagt. Ikzelf vraag me veel af, momenteel.
Qua tweetaligheid van ons land vindt vriendin M. het een goed liedje. Lief gortdroog: “Ja. Engels en Frans.”
We zouden het wel wijs vinden, eigenlijk. Op eurosong. Straight from the Hood of Torhout.

Belle Perez is de volgende. Ik vind het een arrogante trut. Vriend J. vindt het een hete ***censuur***.
Lief: “Toemme. Ze hebben haar mouwen vergeten inleggen”.
Belle mag blijkbaar een beetje meer dan de anderen. Ze mag van tevoren eens zingen. De opmerking van Bartjen Peeters over haar corazon in haar poep ontlokt hier nogal vreemde associaties die ik u gemakkelijkheidshalve bespaar. Ik zeg “Ze is half Spaans”. Vriend J.: “Ze was beter gans spaans geweest en daar gebleven.”
We merken ook op dat één van de ritme-instrumenten een parmesan-rasp is. Wat vriend J. tot de intelligente opmerking noopt dat “Parmesan het al heel wat Zuiderser maakt”.

Els De Schepper is de volgende met ‘Als ik je morgen ergens tegenkom’. Ik vind het nog altijd niet slecht. En de pianist is van Gent, dus dan hebben we ook zo iets om van trots te doen. Els komt altijd maar braver over, dat wel. En ik vind dat geen positieve evolutie.
Logan is Els een beetje aan het opgeilen, vindt Lief.

La Sakhra met ‘Wonderland’ is de vijfde deelnemer. Petra heeft het over haar podium-familie. En dat ze graag wil vergeleken worden met Nicole. Waren Nicole en Hugo niet voorlaatste?
Lief: “Er hangt een haar los.”
Ik denk nog altijd dat het dankzij het gay-gehalte veel kansen kan hebben. Op wat weet ik nog niet.

Kaye Styles is de voorlaatste kandidaat en volgens vriendin M. was hij in de gazet vandeweek omdat hij een sanspapiers is geweest. Een voormalige vluchteling sturen zou natuurlijk wel een welgemeende Fuck you zijn aan bepaalde groepen mensen met betreurenswaardig stemgedrag.
*proest*

Bart: “Ik denk dat veel meisjes willen vragen: Kaye…”
Vriend J.: “hoe lang is ‘t em?”

Dat einde moet eruit, zeg ik u. “Thank you for listening” gie-juw.
Logan is echt wel een geil boksken vanavond. Nu zit hij Kaye zo verlekkerd toe te zingen.

Lief merkt een jongen met een Kaye Styles T-shirt in het publiek. Kaye heeft het gemaakt.

Kate Ryan is de laatste en ze doet meteen een beetje een beroep op het weke hart van de gewone Vlaamsche mens door het over haar overleden moeder te praten. Cheap.
Lief: “haar onderbroek zit in haar gat.”
Ik zeg dat ik vorige week dacht dat het Wouter Deprez was, maar dat het er een beetje nen homo uitziet. Vriendin M.: “Wouter ziet er ook een beetje nen homo uit.”
Lap, de helft van puberaal Vlaanderen over mij wegens Wouter Deprez beledigen… (tie-hie). Het is trouwens niet waar, é.

Over het liedje: het is een typisch songfestival-liedje.

Addendum. Eigenlijk ben ik wel blij dat Huug vindt dat Kate Ryan op mij lijkt. Ik bedoel: het is geen lelijk meisken.
Maar realistisch is het niet. Dat kind weegt 50 kilo minder dan mij, ofzo. En ze is dubbel zo groot.

eten

Kalfsblanket.

Vanavond krijgen wij Los Gringos over de vloer, ter ere van de eurosong-finale. Ik had vrijdagavond gezegd dat ik wel iets zou koken en kreeg gisteren bij het winkelen voor ingrediënten opeens de drang om eens een klassieker uit mijn mouw te toveren. 800 gr mager kalfsvlees gekocht, een paar bakjes champignons en 400 gr kalfsgehakt. Blanket it is! Of kalfsfricassee, zo u wil.

Ik was ervan overtuigd dat klassieke gerechten eenvoudig zijn en meestal niet veel tijd in beslag nemen, maar ik werd voor de zoveelste keer met mijn neus op de feiten gedrukt, deze middag: de huismoeders van weleer hadden wel degelijk veel meer tijd om het avondmaal te bereiden. Anderhalf uur ben ik eraan bezig geweest, en qua complexiteit is het ook niet zo min, vind ik. Ook al omdat ik weer op spectaculaire wijze ben afgeweken van het basisrecept uit de KAV-kookboek.
Maar bon: de inspanning was het waard, want splendid kalfsblanket staat beneden klaar voor consumptie. Tijd voor een recept van huisvrouwken i. . En weet u wat: we doen meteen ook van benodigd keukenmateriaal…kwestie dat u in uw enthousiasme geen tig caserollen vuilmaakt.

U heeft een tweetal ruime kookpotten nodig, en een mengkom. Een klopper, een snijplankje en een schelmes.
Verder: het voorgenoemde vlees en gehakt, een paar kleine ajuinen, een paar bakjes champignons, een boullionblokje bouillonblokje (rund!), laurier, thym, twee eitjes, boter, bloem en citroen.
Doe het gehakt in de mengkom en voeg een eigeel toe. Kruid met peper en zout, meng alles goed en maak balletjes van het gehakt.
Doe warm water in de eerste kookpot (een liter, anderhalve, zoiets) en doe er laurier bij, thym, peper, zout en het boullionblokskebouillonblokske. Doe hierin het in stukjes gesneden kalfsvlees en breng aan de kook.
Smelt boter in kom 2 en bak de gehaktballetjes af. Haal de balletjes eruit en doe ze in de mengkom.
Maak de ajuinen schoon en snipper fijn. Maak de champignons schoon en hak in vier.

Het kalfsvlees is na een klein uurtje koken gaar. Dan gooi je er de gehaktballetjes even bij en laat je nog een paar minuten koken. Giet af door een vergiet en vang het vocht op in de tweede kom. Doe het vlees in de mengkom.
Doe boter in de pan die net is vrijgekomen en bak de ajuinen kort aan, nadat je hebt gekruid met peper en zout. Voeg de champignons toe en laat stoven tot ze gaar zijn.
Schep dit mengsel uit de kookpot en in de mengkom . Het vocht en de overgebleven boter mag gewoon in de kookpot blijven. Voeg nog wat boter toe en laat die lichtbruin kleuren. Schep een paar lepels bloem door dit mengsel en laat even “inbakken”.
Maak met deze roux (ja, zo heet dat, denk ik) je saus, door er beetje bij beetje het kookvocht van het vlees aan toe te voegen. Kruid nog wat bij indien nodig.
Voeg de inhoud van de mengkom (vlees, champignongs, ajuin) bij de saus en laat nog wat inkoken.

Vlak voor het opdienen: Meng een eigeel met wat citroensap en roer dit door de kalfsblanket.
Serveren met puree…

Neen!

De afspraak.

To whom it concerns.

Iedereen zit op het wereldwijde web, tegenwoordig. Terroristen maken virtueel afspraken over welke ambassade in brand wordt gestoken, mensen ontmoeten de liefde van hun leven online, het beleid wordt internetsgewijs gevoerd en zelfs trendwatchers schijnen de blogosfeer te volgen om…euhm…trends te watchen.
En hoewel ik niet weet wie het regelt, die afwisseling tussen regen en zon, dat komen en gaan van de seizoenen, de sneeuw, de hittegolven, de onweders doe ik met een gerust hart mijn richtlijnen hierzo uit de doeken. Aangezien het grote webook vertakkingen heeft in duistere achterafstraatjes en in geheime genootschappen waar de gewone sterveling geen weet van heeft, ben ik ervan overtuigd dat mijn suggesties bij de bevoegde diensten terecht zullen komen. Als u weet waar die resideren, stuurt u hen even de link door?

Het is 18 februari. Dat betekent dat het binnen 10 dagen maart wordt, op maandengebied weet u wel.
10 dagen moet ruimschoots voldoende zijn om een paar afspraken te maken en die in onze schema’s in te passen, vindt u niet, waarde puppetmaster?
Het zit zo. Het is nu onderwijl al bijna vier maand koud. Het heeft al vijf keer gesneeuwd. Het heeft bakken geregend, de bloembollen zijn uit de grond gevroren, de natuur is op sterven na dood. Het is welletjes geweest.
Onze energie is bijna op. Iedereen is moe en lusteloos, door een chronisch gebrek aan licht en door een gemis aan verse groenten en blozend fruit. De mensen zien er ook niet uit: al die bleke velletjes met hun vale teint, al die snotterende neuzen en die wallen onder de ogen…het is esthetisch niet meer te verantwoorden.
Normale, gezonde, jonge en sterke mensen (zoals ikzelf) sukkelen van het ene kwaaltje naar het andere: we raken niet uitgeslapen, we hebben vandaag keelpijn, morgen hoofdpijn en volgende week weer eens een verkoudheid.

Het is genoeg geweest. We hebben het gehad met de winter en hebben onderhand wel wat lente verdiend. Dus laten we een afspraak maken: de komende 10 dagen laat u nog eens al uw duivels los. U vriest dat het kraakt, u regent dat het overstroomt. U laat het gieren door de bomen, rukwinden aan 100 kilometers en desnoods laat u het nog eens sneeuwen als het per sé moet. Maar op 1 maart is het gedaan. Dan gaan we samen verder op een nieuw elan. Het hoeft nog geen hitteholf te zijn, we zijn niet veeleisend. Baby-steps. We doen van lentezonnetje en bloesemende bomen. We doen van temperaturen rond de 18 graden en van in de stad wandelen in een trui. We doen van ‘s nachts zacht en mals regenen en van overdag niet. We doen van daglicht en langer wordende dagen.
We doen van lente. Vanaf 1 maart.

Zullen we zo afspreken?

projecten

Feeeeeeest.

U las het al eerder hier: Gentblogt bestond deze week precies een jaar. Zulks vraagt natuurlijk om passende festiviteiten, maar aangezien we geen geld hebben, was dat een probleempje. Gelukkig hebben wij weinig gène en passen we het theoretische pluralisme uit onze statuten graag in de praktijk toe. Na een paar mailtjes kunnen wij u op vrijdag 24 februari vier( jaha. één , twee, drie, vier) vaten aanbieden, en één portie frisdrank gelijk aan een vat. Olé.
Dit drinkgelach wordt met de glimlach betaald door vijf politieke partijen en ik ga vrijdag elk van hen garanderen dat ik op hen ga stemmen. Machiavelli zou trots geweest zijn op mij.

Maar bon. U komt toch ook? Het is voor niets. En V-tax is failliet, dus er kan nauwelijks iets fout gaan deze keer.

Alle info alhier.

© All Rights Reserved 2021 Theme: Promos Blog by Template Sell.