Year: 2006

mediagedoe

Televisie.

Het is iets raar, die televisieprogrammatie en ik snap er dus de ballen van. We doen even een denkoefening.

Wanneer kijkt u het meest televisie?
In de winter, dat dacht ik al.
Kunt u vijf goede programma’s opnoemen die deze winter liepen op de lichtbak?
Ik dacht het niet neen.

Wat doet u nu de dagen langer worden en de avond aangenaam om buiten te zitten? Juist ja, buiten zitten met een boek of in leuk gezelschap. Of sporten. Of terrasjes doen.

Zullen we nu even de voorjaarsprogrammatie bekijken samen?

De Parelvissers is een paar weken bezig, net als Peking Express. En vanavond is er weer het typische maandagavondprobleem: seizoen 2 van Lost begint, en tegelijkertijd begint Hotel Babylon op Canvas. En Jonas stuurde blijkbaar een mailtje dat we vanavond naar de laatste show moeten kijken. What to do? What to do?

Ja!

De jurk.

Ik heb een zomerjurk aangetrokken om te vieren dat de lente er eindelijk is. Ons huis is zuidwaarts geörienteerd, dus krijgen wij bij de minste zonnestraal de indruk dat het tropisch warm is buiten. Een illusie die ik koester.
Het raam staat open en ik hoor meeuwen praten boven het water. De kat strekt zich uit en spint een beetje. Als ik mijn ogen sluit, dan is het hoogzomer en vakantie.

En ik heb dus een zomerjurk aangetrokken, eentje met veel kleur en zelfs wat voorzichtig bloot aan de halsuitsnijding. Het is een gematigd optimistisch exemplaar: niet te kort en met een klein mouwtje, maar toch onmiskenbaar een zomerjurk.
Ik draag er laarzen onder in plaats van slippers uit realiteitszin. Maar hoewel mijn benen nog winterswit zijn, draag ik voor het eerst dit jaar geen nylons.

Mijn jurken en ik, wij zijn klaar voor de lente.

Ja!

Knipoog.

Deze week was vriendin B. hier en toen wij na het eten op de sofa een beetje aan het praten waren over leven, liefde, verre oorden en genetica; merkte ik dat B. naar onze kat keek (die een eindje verderop zat) en haar ogen dichtneep. Waarna de kat hetzelfde deed. En vriendin B. opnieuw. Ik vond dit een bijzonder grappig zicht. Het bleek echter niet zo bijzonder, want volgens B. doen alle katten dat en is het dichtnijpen van de ogen hetzelfde als zeggen “ik wil vriendjes zijn” of “all is good”.
Kijk, dat wist ik nu niet zie. Ik heb nooit kattentaal geleerd. Wij hadden wel de laatste weken opgemerkt dat Boogie heel vaak met zijn ogen knipperde, zo erg zelfs dat ik erover dacht om naar de dierearts te gaan, omdat ie misschien een een onsteking had ofzo.
Silly me.

Sinds die avond begroeten Boogie en ikzelf elkaar met ooggeknipper. En als ik zit te werken en hij ligt een eindje verder in de zon, dan communiceren we op die manier.

U moet het ook een keer proberen…

internet

*Glimlach*

De wereld is soms zelfs geen dorp meer maar gewoon een groot huis, waar we over twee continenten en een oceaan heen blikkentelefoon spelen.

Michel deed mij hiermee zeer breed glimlachen.
Het liefst zag ik al mijn dierbaren aan het bloggen, zodat ik op de hoogte kon blijven van al hun doens en latens en er onmiddellijk zou kunnen zijn als dat nodig was. Dat zou pas handig zijn…

Bij deze een oproep aan al mijn vriendjes en vriendinnetjes: wie een eigen blog wil, mail mij. Ik heb een server en ik zal u een wordpress geven. Ge moogt dan gelijk lief een subdomein van tiehie.com hebben. Olé!

En al

Productief.

Ha! Vrienden die moeten werken op zaterdag: niets dan goeds komt daarvan. Vriend J. werkt sinds een week opnieuw als kok, wat betekent dat zaterdag voor hem een drukke dag is. Wij waren gisteren met hem en zijn vrouw M. uit en bijgevolg op een zeer treffelijk uur thuis: halvertwee lag ik in dromenland. Dat heeft aangename bijwerkingen: deze ochtend om elf uur fris als een hoentje opgestaan en een heleboel boodschappen en familiebezoekjes afgewerkt: naar izegem, naar delhaize, naar zijn ouders, naar mijn ouders. Een bijzonder productieve dag dus.

Ik ben wat een doorsnee dertiger aan het worden maat.