Year: 2006

Van een ander

Dapper.

Meer nog dan een ochtendzoen
heb ik \’s morgens moed vandoen.
Wakker worden is geen kunst.
Dat gaat.
Van kwaad is beddengoed
zich niet bewust
en koude slaapt niet graag
onder een deken.
Het is de mat die
met de wereld vergeleken
veel te klein is als begin,
en zelfs, met mij er middenin,
een beetje knelt.
Ik aarzel lang, rechtop in bed,
bedenk dat net als ja of het
het woordje bang
vaak in mijn dagboek staat,
maar dapper is mijn broer
en zelf ben ik een held.
Dat helpt.

Opstaan is de kunst.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.

Bart Moeyaert. Uit: Verzamel de liefde

mediagedoe

Parelvissers.

Ten eerste vond ik mijn einde veel en veel beter. Ten tweede missen we nog het één en ander: wie was de kofferuitwisselmens, wie is de homo? Zijn ze dat vergeten ofzo?
En ten derde: zo van dat moraalgezeik van “niets is wat het lijkt” en “het schoonste moet nog komen”: bweurk. Precies de godsdienstles van vroeger.

(Bakkesman: 46 seconden.)

mediagedoe

Sportweekend.

Na de voetbal van gisteren staat vandaag in het teken van de koers. De Ronde van Vlaanderen: ik vind dat dus fantastisch…
Zo van 250 kilometer sleuren en kasseistenen en heroische ontsnappingen…schitterend om te zien.
Wat ook wijs is, is dat Lief daar nog veel minder van kent dan ik, dus dat ik hem zo van die dingen kan uitleggen over afstoppen en dichtrijden en eerste bovenop de muur komen en al. Precies een echte, ik.

Ja!

Iedereen is bang van Buffalo-o!

Kijk, ik ben allerminst een kenner van het voetbalgebeuren en ik zit zelden een volledige wedstrijd uit. Dat neemt echter niet weg dat ik dat wijs vind, zo van die grote wedstrijden. Toen vriendin Klijn en ikzelf de kans kregen om AA Gent – Club Brugge live mee te maken in het uitverkochte Ottenstadion, zeiden wij bijgevolg niet neen. Integendeel: wij zeiden enthousiast ja en begonnen al meteen een paar Buffalo-liedjes te scanderen.
Toen we omstreeks zes uur zaterdagavond onze plek in de zijtribune innamen werden onze vermoedens bevestigd: wij waren de enige Gent-supporters in een gezelschap van 10 Bruggelingen. West-Vlinderingers, zoals collega Tessa dat zegt. Niet dat we het aan ons hart lieten komen, natuurlijk…een beetje de supporters van de tegenstanders opjutten is één van de leuke kanten van het voetbal. En als supporters dan nog je eigen familie zijn, is het extra leuk…. (more…)