Month: November 2006

eten

Rijstpap

Vandaag heb ik, met de bijbel genaamd Ons Kookboek als raadgever, voor het eerst rijstpap gemaakt.
Met nieuwjaar maakt mijn meme dat altijd als dessert en ik wilde vanavond eens kijken of ik dat ook kan. En wat blijkt? Rijstpap maken is helemaal niet moeilijk. Hoera!
Ik heb het recept al een beetje aangepast aan mijn eigen voorkeur. En ik heb alweer de cocotte gebruikt om de rijstpap klaar te maken. Misschien dat het in een gewone pot moeilijker is…

Neem een flinke kop arbori-rijst (dat is het soort dat je voor risotto gebruikt), zo’n dikke 100 gram. Doe dit in een kookpot. Voeg een liter melk toe, een potje safraan (voor de kleur), een vanillestokje en twee zakjes vanillesuiker.
Breng al roerend aan de kook, zet dan het vuur lager en laat een dik half uur zachtjes koken. Af en toe eens roeren. Het is klaar als het rijstmengsel voldoende dik is geworden.
Voeg daarna suiker naar smaak toe, laat nog vijf minuten koken en gooi dan de hele hoop in een (glazen) kom, of in kleine potjes. Een dik uur laten afkoelen in de frigo en dan opdienen met bruine suiker en gouden lepeltjes.

Volgende keer gooi ik er appeltjes in! Spannend en al.

projecten

Geleerd.

Gisteren hebben we optie twee uit de blogpost van eergisteren even verder bekeken. De avond voordien hadden we nog gebeld naar Carl, de neef van Lief en één van de twee mannen van het pas opgerichte Barak. Carl en Tijl zijn allebei architect en Tijl is bovendien ook schatter voor Gent en omstreken. Barak, hun bedrijfje, specialiseert zich in verbouwingen: ze gaan mee kijken, schatten of het huis een vraagprijs waard is, bekijken hoeveel geld je moet uittrekken voor de verbouwingen die je nog wilt doen, tekenen plannen en volgen werken op. Niet dat je van elk van die diensten gebruik moet maken, een deeltje kan ook.

Tijl dus mee met ons naar het huis, gisterenmiddag. De meneer van het immokantoor wees ons er van tevoren op dat er nu ook een bod was op papier en dat er vanavond met de eigenaars werd samengezeten. Dus dat we snel moesten beslissen.
Tegen het einde van ons bezoek zei de immo “als jullie willen, laat ik jullie even alleen, zodat jullie kunnen beslissen”, wat mij alweer een klein beetje deed hyperventileren. Ik ben een hele flinke meid en ik kan veel hebben, maar ik kan niet over zo veel geld beslissen op twee minuten. No sir.
Gelukkig dacht lief daar hetzelfde over en stelde Tijl koffie voor in een vlakbij gelegen café. Aldaar kregen we dan alle uitleg die we nodig hadden: hoeveel het huis volgens hem waard was, wat we kunnen verbouwen voor ons budget en wat qua architectuur de mogelijkheden zijn.

Nadat we alles hadden laten bezinken gebeurden er een heleboel dingen die we eerst niet begrepen en nu wel, maar waar ik nu nog niet over wil vertellen want een mens weet nooit wie er meeleest. Verwacht u echter ooit, eens dit allemaal achter de rug is en er dingen beslist zijn, aan een tirade van jewelste.

*heft dreigend de vuist ten hemel*

En hoe is het met het huis nu? vraagt u zich waarschijnlijk af. Wel, ik zou het zelf niet weten. We willen misschien wel een bod doen, maar we zijn heel voorzichtig geworden. En we hebben eerst nog een paar gegevens nodig. U wordt ongetwijfeld op de hoogte gehouden, ten gepaste tijde.