Day: November 2, 2006

internet Ja!

The Demo.

Ik moet nog een klas vinden bij wie het past, maar ik zeg u: één van mijn groepen studenten krijgt dit jaar The Demo te zien. Zo wijs.
Info over The Demo, en in deeltjes vind je hem hier. Maar hier is hij dus integraal. In 1968, dames en heren.

(video duurt meer dan een uur, trouwens)

Merci Michel!

mediagedoe

Koen.

Daarnet kwam ik, terwijl ik een durum met kip aan het binnenstoppen was, op 1&70 terecht op de lichtbak. Ondanks het feit dat het hier om een behoorlijk slecht spelprogramma gaat op VTM en ik normaliter enkel naar Canvas kijk, bleef ik toch hangen. Het programma in kwestie wordt immers gepresenteerd door Koen Wauters en Koen Wauters, dat was mijn tweede grote liefde.

Mijn eerste grote liefde was Patrick Swayze in Dirty Dancing en hoewel ik dat nu niet goed meer begrijp, vind ik het nogal altijd beter dan bij vriendin H., wiens eerste grote liefde MacGyver was. Ze droomde altijd dat hij haar zou bevrijden en al. Dan vond ik leren dansen een stuk interessanter. Ik zat dan ook op ballet in die tijd.

Maar alla. Koen Wauters dus. Ik was daar, zoals 95 procent van de meisjes die 12 waren in 1989, stekezot van in den tijd. Zoals hij daar helemaal zwoel in de camera stond te staren tijdens Domino en Daar gaat ze. Fantastisch. Helemaal emotioneel werd ik van Wil niet dat je weggaat en ik mocht me graag inbeelden dat Alleen met jou alleen voor mij werd gezongen. *zucht*
Ik ga de genante verhalen over knipselmappen en posters en bepaalde jongens die even grote fan waren en ook een knipselmap hadden beperken alhier.

Nu ben ik een jaar of vijf geleden twee jaar na elkaar naar het sportpaleis geweest voor hun kerstoptreden. Het eerste jaar uit nostalgie, het tweede jaar omdat ik gratis kaarten had.
Daarnet bedacht ik dat het wijs was, die optredens. En ook al is dat niet goed voor mijn street credibility maar ik zou gelijk dit jaar nog eens zou durven gaan, eigenlijk. Klijn? Neef S.? Iemand?

En kijk: een fragmentje van een sportpaleis-concert.

En al

Brrr.

Ik vind het gezellig, hier in planeet herfst. Donker buiten en de verwarming vollen bak. De kat spinnend naast mij. Onnozele programma’s op de televisie. Marathons DVD kijken van Desperate Housewives.

Wisselende seizoenen zijn de max, professor kenny!

eten

Rijstpap

Vandaag heb ik, met de bijbel genaamd Ons Kookboek als raadgever, voor het eerst rijstpap gemaakt.
Met nieuwjaar maakt mijn meme dat altijd als dessert en ik wilde vanavond eens kijken of ik dat ook kan. En wat blijkt? Rijstpap maken is helemaal niet moeilijk. Hoera!
Ik heb het recept al een beetje aangepast aan mijn eigen voorkeur. En ik heb alweer de cocotte gebruikt om de rijstpap klaar te maken. Misschien dat het in een gewone pot moeilijker is…

Neem een flinke kop arbori-rijst (dat is het soort dat je voor risotto gebruikt), zo’n dikke 100 gram. Doe dit in een kookpot. Voeg een liter melk toe, een potje safraan (voor de kleur), een vanillestokje en twee zakjes vanillesuiker.
Breng al roerend aan de kook, zet dan het vuur lager en laat een dik half uur zachtjes koken. Af en toe eens roeren. Het is klaar als het rijstmengsel voldoende dik is geworden.
Voeg daarna suiker naar smaak toe, laat nog vijf minuten koken en gooi dan de hele hoop in een (glazen) kom, of in kleine potjes. Een dik uur laten afkoelen in de frigo en dan opdienen met bruine suiker en gouden lepeltjes.

Volgende keer gooi ik er appeltjes in! Spannend en al.