Month: October 2006

En al

star struck.

Vanavond vroeg een jongedame aan mij en Lien: “En, wat vonden jullie van de film?” Wij antwoordden dat we het best ok vonden en informeerden naar haar mening, beleefd als we zijn. Het viel me op de Lien op ietwat lachende toon vroeg of de juffrouw het boek had gelezen maar ikzelf was vooral bezig met scannen in mijn hoofd in *welke* klas deze studente zat. Het meiske kwam me namelijk bekend voor. Jong, vaag bekend en begin academiejaar betekent meestal: student die ik nog niet bij naam ken.
Niks van dat alles, bleek achteraf: het kind in kwestie was Joke Vandevelde. Olé. Vandaar Lien haar lachend informeren naar de literaire gewoontes van mejuffer.

Anyway. Star Struck. Het is mij volledig vreemd, vrees ik. Vooral omdat ik de BVs in kwestie meestal gewoon niet herken. Joke van de fukkin velde zeg.

(Vanavond trouwens ook tegen een ex-klasgenote eruit geflapt:“Aha, dag J. Alles goed? Ik hoor van mijn mama dadde gij tegenwoordig in de boekskes staat. Dat is gemakkelijk é, zo kunnen we dat allemaal een beetje volgen hoe dat zit daar bij ulder.” Lachen hoor.)

En al Ja!

Hiep hiep Viep!

Het filmfestival begint vandaag in Gent! Gisteren al een preview gezien van Metal: a headbanger’s journey (yeah!) en vanavond mag ik met een zekere pasverkozen politica mee naar de VIP-opening, alwaar wij Perfume voorgeschoteld krijgen.

Deze week nog een paar filmpjes gepland en ik moetmoetmoet naar de Kubrick-tentoonstelling, want die is naar het schijnt zeer zeer goed. Maar eerst en vooral moet ik meer slapen dan de drie uur van deze nacht.

Damn you GWP! Damn you afwezig lief zodat niemand me kan dwingen te gaan slapen!

Ja!

Mijn grote helper.

Ik ben alleen thuis en aan het voorbereiden. Veel werk voor morgen, want dan negen uur lesgeven. En ik heb bij een vorige les gemerkt dat mijn oefeningenreeks niet 100% zit, dus ik ben één van die lessen nog volledig aan het herwerken.

Anyway. Boogie (die volgens mensen die er iets van kennen ondertussen een kolossale kater is geworden) houdt mij gezelschap. Hij wil duidelijk een beetje aandacht. In het laatste half uur:
– heb ik hem al acht keer van een boek moeten duwen dat ik nodig had;
– heeft hij al tien keer in het scherm van mijn laptop gebeten;
– is hij ook al een keer op mijn toetsenbord gaan liggen;
– heeft hij al iedere balpen die op mijn bureau ligt op de grond gegooid. Met opzet, ja.

Soms is dat beest gewoon te grappig.

Ja!

Overwinning.

8 oktober was een mooie dag voor Gent. Ge kunt u dat niet voorstellen, hoe content ik was toen ik vannacht in mijn bed ben gekropen. Onze stad heeft gisteren bewezen wat wij op Het Project al twee jaar luid verkondigen: dat we de coolste stad van heel Vlaanderen hebben.
Er is progressief gestemd in Gent. Er is overweldigend progressief gestemd in Gent: sp.a-spirit wint twee zetels, de groenen winnen ook, VLD (ja, hier is dat eigenlijk ook een progressieve partij) blijft status quo.

Gisterenochtend samen met Lien, Het Radiofonisch Instituut en mijn lief onze stem uitgebracht en daarna gebruncht in De Foyer. Daar -onder het genot van versgeperst fruitsap, eitjes, sterke koffie en quiche- waagden de radiofonie en ikzelf ons aan een pronostiek. Hij was nog pessimistischer dan ik, maar allebei hadden we VB en CD&V als winnaars aangeduid. We gingen ervan uit dat er een derde coalitiepartner nodig zou zijn. Hij schatte voor Lien een dikke 1100 voorkeursstemmen.

In de namiddag lesjes voorbereid, en ondertussen natuurlijk het nieuws gevolgd. Naarmate de uitslagen van de rest van Vlaanderen binnenkwamen werd ik steeds kwader: het VB bleek weer zowat overal te winnen. Tegen half zes was mijn concentratie helemaal verdwenen en zijn we dan maar op de fiets gestapt: van Nieuwpoorttheater (waar we de eerste officieuze sms kregen) via de vrijdagsmarkt (waar de bruine aan het televisie-kijken waren – neen ik ben niet binnengeweest, ik moet van die gasten nie hebben) langs de Poel (waar CD&V zat en waar toen we aankwamen net het eerste officiële telbureau binnen was — verslagenheid, dat zal het woord zijn dat de sfeer daar tekende op dat moment) naar het stadhuis.
en toen ging alles snel: we liepen wat rond, luisterden, namen fotoots en kregen smsjes dat het blijkbaar in orde kwam. En opeens was Daniël daar, met een lachende Freya aan zijn zijde, die de overwinning uitriep. Er was toen 1/3 officieus binnen en de trend bleek zich overal door te zetten: de sossen vooruit, de blauwe gelijk, de groene winnen. En Seraphin en zijn trawanten gaan alweer achteruit…

Steven nam de mooiste foto van de avond en ik ging pitta eten.

Na het eten naar de zebrastraat gegaan, alwaar de sossen feest vierden. En daar bleek dat Lien het uitstekend heeft gedaan: 1.679 voorkeursstemmen, en dat is goed voor de 12e zetel van de 17. Onze nieuwkomer!

Proficiat allemaal, ge hebt dat goed gedaan…zowel de stemmers als de kandidaten.
Ik ben godverdomme trots dat ik in Gent woon!

Ja!

Mag ik even?

Ik vertrek direct weer op pad (ja, dat waren wij van het project, daarnet achter Daniël in het stadhuis), maar mag ik u toch even zeggen:

sjoelalalalalalala! hiep hoi!