Kiezinge. Zo heet dat in het dialect van onze geboortedorpen. En “op de goeie é, morgent”, dat zeggen mensen de dag ervoor tegen elkaar.
Mijn keuze maken morgen is niet zo moeilijk, in tegenstelling tot bij sommige andere mensen, heb ik de indruk. Ik weet al meer dan een jaar op wie ik ga stemmen en ik ben zeer blij dat ik nog niet van mening ben moeten veranderen.

Ik ben nochtans geen partij-trouw standvastig kiezer, zeker niet in lokale politiek: ik stem dan eerder voor mensen waarin ik veel vertrouwen heb.
Vroeger, in het dorp, stemde ik bijvoorbeeld op de tjeven, met volle overtuiging. *Niet* omwille van de ideologie, want ik vind dat geloof niks met politiek hoort te maken hebben, *wel* omwille van de man van wie ik hoop dat hij morgen herverkozen wordt. Ik heb Chris altijd gekend als een integer en zeer bekwaam man, die zijn burgemeesterschap zeer ernstig neemt. Daarnaast is het ook gewoon een leuke, slimme en grappige meneer waar ik al heel veel mee gelachen heb.

In Gent is het niet anders: ik stem op mensen. Lien, waarover ik de laatste maanden veel heb verteld, is mij zeer dierbaar en ik ben er al van bij het begin overtuigd geweest dat ze mij niet zou teleurstellen.

Het helpt natuurlijk dat ze op een lijst staat van een ideologische kleur die mooi past bij mijn ogen (mwoehaha).
Daarnaast helpt het ook dat ik haar jaren geleden politiek actief heb zien worden en haar met een ongelooflijke leergierigheid meningen heb zien vormen over haar grote thema’s. Het helpt dat ik haar al jaren ken als een vrouw die van haar engagement een prioriteit maakt: congressen en debatten staan al jaren zeer regelmatig in haar agenda. Dus dat ik *weet* dat ze visie heeft, en ideeën en dat ze niet zomaar een nieuwe kandidate is.

Het helpt dat ik weet dat ze geen “lijstvulling” is. Maanden geleden vertelde Lien dat ze op de lijst zou staan en ze voegde er meteen aan toe dat ze aan het programma zou helpen schrijven, want dat ze dat haar plicht vond.
Ik weet dat ze in die periode veel praatte en mailde met “mensen uit het werkveld”, om zich een zo goed mogelijk beeld te vormen van de noden van dat werkveld. Als u dus het indrukwekkend verkiezingsprogramma leest van sp.a, dan leest u een programma waaraan Lien hard heeft meegeschreven en waarin ze haar visie heeft proberen verwoorden.

Het helpt daarnaast ook dat ik Lien ken als een zeer idealistische madam. Een madam die zich met veel enthousiasme en van bij het begin in Het Project heeft gesmeten en die sindsdien een bewonderenswaardige inzet en standvastigheid heeft vertoond.
Ze is ook de madam die de dodentocht gesponsord stapte om het tehuis waar haar zus Elke verblijft wat meer financiële kracht te geven. Ze is de madam die kwaad wordt over onrechtvaardigheid en die de daadkracht heeft om daar dan ook iets aan te doen.
Ze is volhardend en heeft een koppig doorzettingsvermogen, dat ik altijd al heb bewonderd.

Meer echter dan dit alles is Lien mijn vriendin. Een lieve, warme vrouw die ik graag om me heen heb, in wie ik geloof en waarvoor ik door het vuur zou gaan.

Voor mij is kiezen dus *echt* makkelijk morgen. En ik ben ervan overtuigd dat velen mij zullen volgen in mijn keuze. Lien for president!