Day: October 5, 2006

Ja!

Les 1.

Lessen in de hedendaagse Belgische muziek, speciaal voor Michel. Les 1: de Tim Vanhamel-connection.

Tegenwoordig is Tim Vanhamel de man van Millionaire, maar in een vroeger leven (dat van een 15-jarige puber, jawel) zat hij in de Evil Superstars samen met Mauro. Mmmm. Fantastische Mauro Pawlowski, die u tegenwoordig kent als de man die dEUS eindelijk hun CD liet afwerken, en die hoog op mijn “Laminated List” staat (Lief beweert trouwens dat hij het grof zou vinden als ik neen zou zeggen tegen Mauro).

Evil Superstars, remember?

(U ziet de 15-jarige Vanhamel in rood shirt)

Jeej for the Evil Superstars! Maar ook Jeej voor Tim Vanhamel, want die richtte in 1999 Millionaire op. De groep werd snel opgemerkt door Josh Homme van Queens of The Stone Age en mocht mee in hun voorprogramma (later speelde Millionaire ook nog de voorprogramma’s van Muse en Foo Fighters, trouwens, maar dit geheel terzijde). QOTSA is dan wel geen Belgische groep, maar ik neem toch even de gelegenheid ten baat om u één van de favoriete nummers van zowel mijn liefste als mijzelf mee te geven. Volume 150 in den otto!

Een beestig liedje, vinden wij hier ten huizen.

Vanhamel speelde samen met Homme van Queens Of The Stone Age trouwens ook mee op de eerste CD van diens “nevenproject” The Eagles of Death Metal. Tim is het kleine ventje met de krullen.

Maar bon. Millionaire dus. Die doen momenteel van Tournee door Amerika, met hun tweede CD.

Op hun eerste CD (Outside The Simian Flock) houdt uw dienaar zeer veel van het mooie Champagne.

En op de nieuwe (allez nieuw, van vorig jaar) en langverwachte tweede klinken ze alsvolgt:

Beide horen in uw CD-collectie te zitten!


– al die connecties, hoe weet gij dat, i?
– Omdat onze CD-collectie op die manier is geordend, meneer. Veel overzichtelijker dan op alfabet, zegt de man des huizes.

Ja!

Zo wijs.

*Dit* was grappig op 0110.

over gehoord via the Lord Jeronimo, van wie ik met de beste wil van de wereld de juiste URL niet meer weet. Het zijn er ook zoveel…

werk

Dag van de leerkracht.

Vandaag is het Dag van de Leerkracht. Gisteren heb ik zitten janken na een paar commentaren op een post hier op Kerygma. Van pure colère en frustratie omdat ik voor de zoveelste keer werd afgezeikt omdat ik durfde zeggen dat ik moe was na een paar zware dagen. Want mijn dagen, en bij uitbreiding de dagen van eender wie in het onderwijs, kunnen niet zwaar zijn. Waarschijnlijk ben ik een enorm mietje (hoewel mijn eigen ervaring in de privé dat tegenspreekt) en zijn werkweken van ongeveer 70 uur *geen* zware weken, maar ik was enorm gekwetst door die opmerkingen. Het is heel frustrerend als je hart en ziel in iets legt en op zo’n manier wordt behandeld.

Edoch, blijkbaar is dat het beeld dat de meerderheid van u heeft over mensen in het onderwijs, dus zo is het dan maar.
Vandaag is dus voor jullie eigenlijk niet de dag van de leerkracht, maar de dag van de luie kloten die op kosten van de maatschappij niks moeten doen in ruil voor maanden vakantie, veel poen en een werkweek van 20 uur.

Ik wil echter niet nalaten vandaag een paar wensen over te maken.

Aan alle ouders en toekomstige ouders wens ik dat hun kinderen les krijgen van gepassioneerde mensen, die hun job doen uit liefde voor uw kroost en oprecht met hen begaan zijn. Mensen die daarnaast zich ook bijscholen, die zichzelf vernieuwen en veel tijd en energie in hun werk steken.
Aan al mijn collega’s -in het middelbaar- basis- en hoger onderwijs- wens ik enthousiasme, voldoening en veel leute en plezier voor de klas.
En aan al mijn studenten wens ik de liefde voor het lesgeven toe die, als je die hebt, leerkracht zijn de beste job ter wereld maakt.