Is dat nu mijn gedacht, of mag die gast die de hoofdrol speelt er best wel wezen, uiterlijksgewijs om zo te zeggen?
Vandaag was een goedgevulde dag, zoals dat heet. Eerst ontbijt in Au Bain, gevolgd door zwemmen met San en de Vuijlsteke-kroost.
Daarna een bezoekje aan de versgeschilderde woonboot van Los Gringos, alweer wij leerden dat olijfgroen en wit schoon zijn samen. Op het dek in de zon gezeten en uitgekeken over het water en de andere boten. Als ik een beetje meer rock’n roll was, ik kocht mij ook een boot.
De boot bracht ons op het idee om bootje te varen in de stad met toeristenbootjes. Er zitten apen op de graslei en schildpadden aan het prinsenhof, zo leerden wij.
Terug geslenterd via late lunch in foodmakers, muntthee in Oase en stripverhalen in popville. En nu ga ik mijn favoriete pasta-salade maken en naar de eerste aflevering van prison break kijken.
Zondagen in de stad zijn de max.
Dazed & Confused, eigenlijk is dat wel een goed boekske, zo merk ik net.
(Lief koopt dat als sinds we samenwonen elke maand, maar ik heb er nooit eerder in gelezen wegens ziet er te hip uit.)
Vanmiddag was het voor te lachen, hier aan onze kleine keukentafel. Lien was hier en Michel ook, want we hebben de campagneblog van Lien grondig gerestyled (ga eens kijken en laat weten wat u vindt, trouwens).
We hadden alledrie onze laptop bij, en dan alledrie inbellen op het draadloos netwerk en praten over sites waar we dan alledrie tegelijk naartoe surften.Whiiiii. Precies één van die LAN-parties, maar dan aan de keukentafel. En niet met een LAN, eigenlijk. En ook niet met spellekes. Maar toch.
En hoewel Lief geen gemene opmerking gaf toen hij in de keuken passeerde, zag ik duidelijk een zeer onverholen “Bende nerds” in zijn blik.
Soms pas ik *echt* niet bij zijn imago, denk ik dan. Maar daarna denk ik meteen aan de fysica-fuif die hij graag wil geven en dan maak ik me al minder zorgen.
Dr. Oetker-pizza. De nummer acht van de sossen heeft ze altijd in de diepvries en toen wij op reis vertrokken had ik er een hele vracht in huis gehaald. We hadden namelijk cat-sitters, en iedereen weet dat cat-sitters voorzien moeten zijn van de nodige porties junk-food.
Na onze thuiskomst bleken er nog een paar over te zijn en nu eet ik er af en toe zo eentje op, als ik geen tijd of zin heb om te koken. Want hoewel ik niet echt van pizza hou, zijn de Dr. Oetkers wel om te vormen tot een smakelijk substituut van boterhammen. Paar olijven erop, een drietal plakjes geitenkaas, een paar champignons en een halve tomaat in schijfjes. Alles bestrooien met versgeraspte parmesan en een hoop provencaalse kruiden en hey presto.
Er zit er nu één in de oven, zelfs, klaar binnen vijf minuten.
Bon. U was alweer live getuige van een bijzonder boeiende episode uit het fascinerende leven van i.
*zucht*