Month: September 2006

projecten

Sport week 1.

Voor het archief…

Maandag
mezelf ingeschreven in de sportschool (ja, ik vind dat ook een prestatie)

Dinsdag

* conditietest – 15 minuten fietsen
* cross train ding – 15 minuten
* zitfiets – 10 minuten
* spieroefeningen voor benen

woensdag
* 2 keer 10 minuten zwemmen

donderdag
* zitfiets – 15 minuten
* cross train ding – 10 minuten
* powerplate les – 30 minuten

vrijdag
* zitfiets – 20 minuten
* cross train – 20 minuten
* handfiets – 5 minuten
* buikspieroefeningen
* oefeningen voor rug, armen en bovenlichaam.

En al

Zij die wakker zijn, groeten u.

Boven in ons bed slaapt mijn lief een gat in de dag. Beneden op de keukentafel (waaraan ik zit te werken) doet de kat een tukje en het is eraan te zien dat het zeer veel deugd doet.

Lief is moe, want hij heeft gisteren grappig gedaan op een podium en hij was pas laat thuis.
Boogie is moe, want hij heeft de hele nacht op mijn hoofd gesprongen, in mijn tenen gebeten en de trap op- en afgehold.
Ik ben moe, want ik ben opgevreten door de muggen en de kat heeft me de hele nacht geambeteerd.

Iedereen moe, maar niet iedereen slaapt.
Soms is het leven niet eerlijk, denk ik dan.

Ja! vriendjes

Trots.

1. vrtnieuws.

Dat is dus wel een vriendin van mij é, die Lien.
En mijn lief staat in dat artikel van bedenker en al.
En die screenshot is dus van een weblog die ik heb ontworpen samen met Michel.

2. Zone 09
Dat is dus wel mijn lief é.
En die vriendin die monkelend lacht, dat ben ik.

Het is een uitstekende week voor mijn weg naar het BV-schap, een status dat ik dringend moet verwerven wil ik mijn ambitie om baas van de wereld te worden volbrengen.

projecten

Bibber.

Ik zeg u: die trilplaat, dat is echt niet normaal. Een half uurtje heb ik daar oefeningen op gedaan en had ik een hele dag door de ardense bossen gehold met een rugzak van 20 kg op mijn rug, ik was niet meer kapot geweest dan nu.

Neen!

Zelfcensuur.

Ik heb vandaag alweer een postje geschreven dat ik niet ga publiceren. Ik maak me de laatste dagen namelijk altijd maar kwader op de programma’s van bepaalde partijen voor de gemeenteraad (we zijn daar veel mee bezig ikv. het project, inderdaad) en ik had daar weer een heel epistel over geschreven.
De koleire is er dan een beetje af, eens ik het allemaal heb ingetikt, en dan begin ik te denken dat ik beter niet kan publiceren.

Om verschillende redenen eigenlijk. Ten eerste heb ik geen zin om mijn weblog weer als forum te laten gebruiken door Séraphin en zijn trawanten om hun vieze ideeën te spuien. Ten tweede heb ik het gevoel dat het altijd een beetje preken voor eigen kerk is, en zoveel maakt dat eigenlijk niet uit, denk ik dan. Ten derde heb ik schrik van die gasten. En tot slot ben ik ervan overtuigd dat die mannen *weer* veel stemmen gaan halen. Niet omdat ze een programma hebben. Niet omdat ze een lijst vol bekwame mensen hebben. Wél omdat de gebuur zijn muziek te luid staat. Of omdat die Turk van hierachter zijn Mercedes wel met drugsgeld zal gekocht hebben. Omdat ze ze beter allemaal terug zouden sturen ipv ze hier kindergeld te geven. Omdat het park, daar aan de overkant, er donker uitziet en het er vast onveilig is. Omdat de stad het trottoir niet wil verbreden/versmallen/in het knalpaars schilderen gewoon omdat ik dat graag zou hebben. Of omdat alle politiekers zakkenvullers zijn en omdat ze toch allemaal hetzelfde zijn, die klootzakken.

En ja, ik maak mij daar druk over.
En ik word daar moedeloos van.

En toch schrijf ik niet alles wat ik erover denk. Erg hé?