Day: September 24, 2006

En al

Spijtig.

Zeg. Wat ik wel heel spijtig vind, eigenlijk, is dat ik hier twee weken voor de verkiezingen nog geen enkel boekske of folderke van sp.a-spirit-kandidaten heb gekregen. Het is dus niet omdat ons huis vol affiches hangt van den spa en er vanharte-stickers op onze brievenbus hangen dat ik niet meer moet overtuigd worden é.
Er is hier sprake van een buurtfolder? Nog niks gezien. Iedereen zou een boekske van Jef Geeraerts krijgen? No sir, hier ten huize nog niets gehad.
Ik stel voor dat jullie hier rap eens een beetje materiaal in de bus komen steken, zodat ik eens kan meeklappen bij den bakker en op Het Project.

(Hebben wij wel gekregen: het CD&V-programma, een folder van Michael Verstraeten, een flyer van Groen en vandaag een persoonlijke brief van mijnheer de premier van dit land. Een oogst die ik sowieso al flauwtjes vind, eigenlijk.)

Ja!

Madam de schepen.

Vandaag in “De Zondag”: een foto van de heropening van het Baudelo-park, genomen op hetzelfde moment en vanuit hetzelfde oogpunt als deze van Michel. Allemaal dezelfde mensen op de foto.

Het onderschrift luidt:
“Het schepencollege wandelt het herenigde park in”.

Ons Lien maakt sneller promotie dan haar schaduw, me dunkt.

Neen!

Stil.

Het is stil in huis. Dat komt omdat het nog ochtend is en hij nog slaapt. Hij heeft zijn première heeft gevierd deze nacht en ik ben naar huis ben gegaan omdat ik vroeg op moest staan. Ik vond nochtans van mezelf dat ik ook wel eens mocht vieren, maar het leven beslist soms anders over die dingen.

Het is stil in huis dus en ook schemerdonker. Dat komt omdat ik de gordijnen dichtlaat en de ramen ook. Vandaag is immers de laatste zondag van september, en het is vandaag dus Flikkendag is in onze stad.
Flikkendag, dat is horrordag. Op Flikkendag komen een miljard mensen naar de binnenstad afgezakt, met petjes van één en T-shirts van AVS en vlaggetjes van Dag Allemaal. Met die vlaggetjes proberen ze verwoed nietsvermoedende voorbijgangers in het oog te steken.
Als je met je ochtendhoofd naar de bakker fietst dan staren mensen je na. “Die woont in Gent, misschien is dat ook ene van Flikken. Of misschien kan ze ons bij Brit brengen.” Je bent een beestje uit de zoo, een deel van het decor. En ik heb al zo graag dat de mensen naar mij kijken.

*zucht*

En kent iemand trouwens een efficiënte manier om een helicopter neer te halen?